چرا BP به ایران نمی‌آید؟
کناره‌گیری بریتیش پترولیوم از همکاری در توسعه ذخایر نفت و گاز ایران باعث شد تا این شرکت بریتانیایی از دو رقیب بزرگ خود یعنی شرکت‌های شل و توتال فاصله بگیرد و راهی متفاوت از دیگر شرکت‌های نفتی در مقابل ایران در پیش بگیرد.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل انرژی امروز، این شرکت نفتی که ریشه‌هایش به شرکت نفتی ایران و انگلیس بازمی‌گردد و اولین بار کشف و توسعه حوزه‌های نفتی ایران را در سال 1908 میلادی بر عهده داشت این‌بار برای آغاز به کار با شرکت‌های ایرانی چندان مصمم نیست.
افراد نزدیک به این شرکت در مورد دلیل تردید بریتیش پترولیوم برای از سرگیری رابطه اقتصادی با ایران و همکاری در صنعت نفت ایران که صنعتی با پتانسیل بالا و بسیار پر رونق است به فایننشال تایمز گفتند: «دلایل مختلفی برای این عقب‌نشینی وجود دارد که یکی از آنها کاملا اقتصادی است. شرکت بریتیش پترولیوم با توجه به مشکلات بانکی ایران با دنیا و برداشته نشدن تحریم‌های اقتصادی امریکا علیه ایران، نمی‌تواند از سودآوری این قرارداد اطمینان داشته باشد و به تداوم همکاری با ایران امیدوار باشد».
آنها می‌گویند: بدون تردید آغاز یک همکاری در صنعت نفت هزینه‌های اولیه بالایی دارد که ازجمله این هزینه‌ها می‌توان به هزینه انتقال تجهیزات پیشرفته نفتی به کشور مذکور اشاره کرد و اگر ما اطمینان نداشته باشیم که این همکاری ادامه پیدا می‌کند و آغاز آن تنها صرف هزینه است.
به گفته آنها، دومین دلیل هم انتخاب دونالد ترامپ در امریکا و سیاست‌های خصمانه او در مقابل ایران است. وارد شدن او به کاخ سفید می‌تواند زمینه را برای افزایش تنش‌های دیپلماتیک بین ایران و امریکا فراهم کند و در این شرایط همکاری بریتیش پترولیوم با ایران سخت‌تر خواهد شد.ضمن اینکه بالغ بر 40 درصد از سهام این شرکت بریتانیایی به امریکا تعلق دارد و 30 درصد از کارمندان آن از جمله «باب دادلی» مدیر عامل فعلی بریتیش پترولیوم امریکایی هستند.
طبق قوانین امریکا شهروندان این کشور اجازه همکاری اقتصادی با ایران را ندارند، آنها نمی‌توانند در ایران سرمایه‌گذاری کنند یا کار تازه‌ای در ایران ایجاد کنند و از آنجا که 40 درصد از سهام بریتیش پترولیوم به امریکایی‌ها تعلق دارد، همکاری بریتیش پترولیوم با ایران با موانع زیادی روبرو است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد از ابتدای سال 2016 میلادی تاکنون شرکت بریتیش پترولیوم برای از سرگیری همکاری با ایران گام‌هایی برداشته بود که از جمله انها می‌توان به بازگشایی دفتر این شرکت در تهران و مذاکرات مختلف با شرکت‌های حمل نفت اشاره کرد؛ اما سرعت پیشروی بریتیش پترولیوم برای آغاز همکاری با ایران بسیار کندتر از شرکت‌هایی از قبیل شل و توتال یا رقبای آسیایی و روسی بود.البته مدیرعامل این شرکت از اظهارنظر در این زمینه امتناع کرده است.
ایران دومین مالک ذخاری گاز طبیعی در دنیا و چهارمین مالک ذخایر نفت است ولی برای بهره‌برداری از این پتانسیل بالای اقتصادی نیاز به 200 میلیون دلار سرمایه خارجی دارد. این کشور در یک سال اخیر مذاکرات زیادی با شرکت‌های بزرگ نفتی انجام داده است و تفاهمنامه‌ها و قراردادهای زیادی با آنها امضا کرده است. انتظار می‌رود با عادی شدن اوضاع اقتصادی و بانکی ایران و بازگشت این کشور به اقتصاد دنیا، اجرای این قراردادها آغاز شود و توان تولید و صادرات ایران افزایش یابد.
