ادامه رکود در بازار دکل های حفاری فراساحلی

 پروین فغفوری، خبرنگار بین الملل انرژی امروز 

فاری فراساحلی در بسیاری از مناطق جهان به قیمت نفت وابسته است؛ قیمت فعلی نفت خام برنت پس از این که در اوایل سال 2016 به پایین ترین سطح خود یعنی کمتر از 30 دلار در هر بشکه رسید، به حدود 50 دلار افزایش یافته است. طبق پیش بینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا و سایر صاحب نظران این حوزه، قیمت نفت تا سپتامبر 2017 به حدود 60 دلار افزایش خواهد یافت که خود، عاملی پیش برنده در زمینه افزایش حفاری فراساحلی به نظر می رسد. اما این که آیا این افزایش قیمت پایدار خواهد بود یا نه، در حالی که تقاضای انرژی در برخی مناطق جهان رو به کاهش گذاشته ، خود موضوع دیگری است.

به گزارش خبرنگار بین الملل انرژی امروز،  از اواسط دهه 1980 بازار دکل های حفاری فراساحلی در شرایط رکود خود به سر می برد. از سپتامبر 2014 و با آغاز رکود اقتصادی، میزان بهره وری در سراسر جهان بالغ بر 20 درصد کاهش یافت که در پی آن و با توجه به رویدادهای جدید، ، تمدید قراردادها، تعدیل قیمت ها و کاهش 50 درصدی آنها، نرخ اجاره روزانه دکل های حفاری نیز کاهش یافته است. فسخ اولیه قراردادها متداول شده و بیش از 110 قرارداد به ارزش بیش از 20 میلیارد دلار طی دو سال گذشته در مراحل اولیه فسخ شده است. فرسایش دکل  نیز که به اعتقاد دست اندرکاران این صنعت امری اجتناب ناپذیر است، تا حدودی افزایش یافته است اما نه با سرعتی که بتواند به برقراری توازن بین عرضه و تقاضای دکل های حفاری کمک شایان توجهی نماید.

اما با توجه به موضوع ساخت و ساز دکل های جدید، دست اندر کاران این حوزه معتقدند این صنعت بار دیگر با وضعیت تولید انبوه مواجه خواهد شد. از اکتبر 2016 تاکنون 143 دکل جک آپ، نیمه شناور و کشتی حفاری سفارش داده شده یا در حال ساخت هستند .

ساخت بسیاری از دکل ها  نیز به اتمام رسیده است اما صاحبان آنها قراردادهایی با کارخانه های کشتی سازی منعقد ساخته اند تا تحویل این دکل ها را به تعویق بیندازند. در حال حاضر قرارداد تنها 17 دستگاه دکل از 143 دکل به قوت خود باقی است. طی مدت پیش بینی یک ساله، همچنان 100 دکل با تاریخ تحویل`رسمی` در ماه سپتامبر2017 در دست ساخت است اما این گزارش حاکی از آن است که تنها درصد بسیار کمی از این دکل ها عملاً تحویل خواهند شد.

علاوه بر آن، صاحبان دکل ها باید بتوانند قابلیت خود در ثابت نگهداشتن میزان فرسایش طی بازه زمانی معینی را به اثبات برسانند. به عنوان مثال، در شش ماه نخست 2016، 30 دکل – به طور میانگین هر ماه پنج دکل – از کار افتادند، اما بین ماه های جولای  و ستامبر فقط 7 دکل – به طور میانگین هر ماه 2.3 دستگاه – از رده خارج شدند.

به اعتقاد صاحبان دکل­ ها، مسائل مالی و پیامدهای ناشی از آن مانع از رده خارج کردن دکل ­های فرسوده در عملیات حفاری می شود، اما نکته مهم این جاست که بسیاری از این دکل های فرسوده دیگر هیچوقت قابلیت استفاده مجدد را نخواهند یافت و در نهایت باید از رده خارج شوند. تنها سوالی که مطرح می شود این است که صاحبان این دکل های فرسوده طی چه بازه زمانی آنها را از رده خارج خواهند کرد؟ به گزارش Rig Outlook پیش بینی شده است که طی یک دوره یک ساله، بین 50 تا 75 دکل فرسوده از رده خارج شوند.

نرخ اجاره روزانه دکل ­ها ارتباط مستقیم با نوع عملیات حفاری، منطقه حفاری و میزان فرسایش و تخریب دکل دارد. از این رو بسیاری از این دکل ها با نرخ هایی که طی سال های 2011 و 2013 تصویب شده بود، همچنان در حال فعالیت هستند، اما به گزارش Rig Outlook نیاز است با درنظر گرفتن شرایط دشوار حفاری طی سال های اخیر اصلاحات موردنیاز در قیمت گذاری نحوه فعالیت این دکل ها انجام گیرد، در غیر این صورت یا صاحبان دکل ها با موضوع فسخ قرارداد مواجه خواهند شد و یا شرایط به گونه ای پیش خواهد رفت که نه سودی در میان خواهد بود و نه زیانی.