ناگفته‌های وزیری‌هامانه از دلایل استعفا
سیدکاظم وزیری‌هامانه، قائم‌مقام پیشین وزیر نفت، با انتقاد از انتصاب افراد کم تجربه و بدون سابقه در حوزه منابع انسانی وزارت نفت و برخوردهای صورت گرفته با مشاوران و معاونان باسابقه این وزارتخانه، برای نخستین بار دلایل استعفای خود را اعلام کرد.
وزیری‌هامانه در گفتگو با خبرنگاران «انرژی امروز» و مجله «تازه‌های انرژی» در ابتدا با اشاره به اینکه «منابع انسانی صنعت نفت در دولت دهم و اوایل دولت یازدهم، به واقع با وضعیت بحرانی مواجه بود که تداوم آن، خسارات جبران ناپذیری را می توانست در پی داشته باشد»، عنوان کرد: برهمین اساس و بنابر تصمیم آقای مهندس زنگنه که هدایت وزارت نفت را در دولت یازدهم برعهده گرفته بود، اختیارات وسیعی در 17 بند به من ابلاغ شد و بسیاری از آنها نیز اتفاقا پیرامون منابع انسانی بود.
وی یادآور شد: مطابق با وظایف و اختیاراتی که به من تفویض شده بود، آیین نامه اجرایی ماده 10 قانون وظایف و اختیارات نفت را تنظیم کردیم که منشأ آثار بسیار مثبتی برای ساماندهی وضعیت کارکنان و بازنشستگان صنعت نفت شد. بعد از گذشت یک سال و ایجاد شرایط ثبات نسبی در صنعت نفت و به سرانجام رسیدن مذاکرات هسته ای که موجی از رضایتمندی مردم و ازجمله کارکنان نفت را به دلیل رفع تحریم ها و بسیاری از موانع توسعه صنعت نفت در بر داشت، بسیاری از اختیارات تفویض شده به من نیز کاهش یافت.
قائم‌مقام پیشین وزیر نفت با بیان اینکه «صدور بخشنامه‌ها و شیوه‌نامه‌ها نیز به این روند دامن زد»، تصریح کرد: به علاوه بنده در اوایل و پیش از ایجاد شرایط ثبات نسبی در دو سال اول حضور دوباره مهندس زنگنه در وزارت نفت، در تمامی مسائل مورد مشورت قرار می گرفتم که به تدریج و با تثبیت روند فعالیت ها و وضعیت صنعت نفت، این رویه تغییر یافت.
وی در پاسخ به این پرسش که «این روند چگونه بود و تا کجا ادامه یافت؟»، گفت: با صدور بخشنامه های متعدد از سوی وزیر نفت، از اختیاراتی که در اوایل دولت و به صورت رسمی به من ابلاغ شده بود، به تدریج کاسته می‌شد. کاهش اختیارات تا آنجا ادامه یافت که به‌تدریج احساس می کردم جایگاه قائم مقام وزیر حالتی نمادین یافته و دیگر اثربخشی لازم را ندارد. ازسوی دیگر، من گره‌گشای مشکلات کارکنان بودم و روزانه 10تا 20 ملاقات با کارکنان و مدیران داشتم. بعضی افراد و مسئولان هم مشکلاتی داشتند که به راحتی با من در میان می‌گذاشتند. تقریبا روزانه 10 تا 12 ساعت کار مفید انجام می‌دادم.
هامانه افزود: بعد از اینکه به دلیل کاهش اختیارات، نمی‌توانستم آنچنان که در ابتدا شروع کرده بودم برای رفع موانع اداری و پرسنلی و اجرایی مفید باشم، در آخرین روز از آذرماه سال جاری از صنعت نفت خداحافظی و استعفا کردم.
تفاوت برکناری در دولت نهم با استعفا در دولت یازدهم
وی که در دولت نهم مسوولیت وزارت نفت را برعهده داشت، در پاسخ به اینکه «آیا قبول دارید که این استعفا، تداعی کننده شرایط برکناری شما از وزارت در دولت نهم بود؟»، اظهار داشت: این یک واقعیت است که به دلیل وضعیت خاص دولت دهم، صنعت نفت و منابع انسانی آن دچار خسارات جبران ناپذیری شده که آثار آن تاکنون نیز ادامه دارد. مقایسه شرایط آن زمان با وضعیت اخیر، از جنبه هایی مشابه و از بعضی جوانب نیز متفاوت است.
وزیر اسبق نفت ایران توضیح داد: به این موضوع در گذشته نیز اشاره داشتم که دلیل اصلی برکناری من از وزارت نفت توسط رییس دولت نهم، مقاومت در برابر ورود اشخاص ناآشنا به وزارت نفت، ازجمله صدور حکم قائم مقامی برای مرحوم کردان و برکناری برخی معاونانم ازجمله مهندس نعمتزاده، مهندس ترکان و دکتر معظمی در آن زمان بود که به‌هیچ‌عنوان و حتی به قیمت برکناری از وزارت، زیربار این موضوع نرفتم. این در حالی است که پذیرش حضور مجددم در وزارت نفت و همراهی بنده با مهندس زنگنه در دولت یازدهم، بنابر درخواست و اصرار بیش از حدّ ایشان صورت گرفت.
وی تصریح کرد: تفویض اختیارات 17گانه نیز بدون مشورت با بنده و براساس دیدگاه های شخص وزیر انجام شد و سرانجام کاهش اختیارات و در نتیجه آن، کاهش اثربخشی پست قائم مقامی وزیر، اصلی ترین دلیل کناره گیری خودخواسته ام از وزارت نفت در آخرین روزهای آذرماه سال جاری بود. البته بنده از ابتدا هم با تفویض اختیار و حتّی حکم قائم‌مقامی مخالف بودم و می‌دانستم که این بار به سرمنزل مقصود نمی‌رسد.
هامانه تاکید کرد: ورود و تداوم فعالیت هایم در صنعت نفت، مطابق با باورها و آموزه هایی است که در 48سال دوران خدمتم ایجاد شده و هیچ گاه اقدام برخلاف اعتقاداتم انجام نداده ام، حتی به قیمت برکناری از وزارت توسط رئیس جمهور و استعفا از قائم مقامی به دلیل کاهش اثربخشی برای انجام مؤثر اموری که با معیشت و آینده کارکنان درهم تنیده است.
خدمت به کشور برایم افتخار است
وی در پاسخ به این پرسش که «اگر دوباره از شما درخواست همکاری شود، آیا به صنعت نفت برمی‌گردید؟»، گفت: «من زاده نفت و عاشق صنعت نفت هستم. هر زمانی از من دعوت به همکاری در هر رده ای شود، به شرط اینکه حالت سمبلیک و تعارف نداشته باشد، قطعا و حتما تجربیات خود را در طبق اخلاص خواهم گذاشت. کشور ما حداقل تا 50 سال دیگر به صنعت نفت نیاز دارد و خدمت به جایی که کشور به آن نیاز دارد برای من افتخار است. البته به هیچ‌وجه علاقه‌ای به حضور غیر مؤثر نداشتم و نخواهم داشت».
معظمی و جوادی صلاح را در جدایی دیدند
هامانه درباره دلایل استعفای سایر معاونان وزارت نفت از جمله منصور معظمی (معاون سابق معاون برنامه‌ریزی و نظارت بر منابع هیدروکربوری) و رکن‌الدین جوادی (مدیرعامل سابق شرکت ملی نفت ایران) نیز گفت: اختلاف سلیقه در روش‌ها و اجرا، باعث نمایان شدن اختلاف نظر در معاونت‌ها و مدیریت‌ها می‌شود. این افراد و بیشتر معاونان و مدیران صنعت نفت، به دلیل اینکه دارای صلاحیت احراز مشاغل مربوطه هستند، درصورتی که امکان تغییر روش ها و نزدیکی سلیقه‌ها موجود نباشد، صلاح را در جدایی از پست ها می بینند که البته چنین اتفاقی بارها رخ داده است.
چرا باید چنین انتصاب‌هایی انجام شود؟
وی همچنین با اشاره به رخدادهایی چون برکناری گروه 14 نفره مشاوران زنگنه با حکم مدیرکل حوزه وزارتی، انتصاب فردی کم تجربه، غیرمرتبط و با سابقه نامتناسب در سمت «مشاور وزیر نفت در امور منابع انسانی و اجتماعی» همزمان با تداوم فعالیت های سلحشور از دولت گذشته در معاونت توسعه سرمایه انسانی وزارت نفت گفت: از فلسفه این انتصاب‌ها خبری ندارم، اما این سوال مطرح است که باتوجه به اینکه وزارتخانه هم معاون منابع انسانی دارد و هم مشاور اجتماعی، چرا باید چنین انتصاب‌هایی، آن هم با انتخاب افرادی که بی ارتباط با چنین جایگاهی هستند انجام شود؟ واقعا افراد منصوب چه ویژگی برتر و تجربه ویژه ای بالاتر از دو فرد حاضر در صنعت نفت دارند که باید به عنوان مشاور وزیر، بالای سر آنها قرار گیرند؟
