نابرابری‌های بزرگ در دسترسی به آب در جهان

میلیاردها نفر از مردم در سراسر جهان دسترسی به آب آشامیدنی سالم را از دهه ۱۹۹۰ به‌دست آورده‌اند، اما داده‌ها نشان می‌دهد که هنوز نابرابری بزرگی در جهان وجود دارد.

به گزارش «انرژی امروز» به نقل از گاردین، چه تعداد از مردم در جهان دسترسی به آب ایمن و سالم دارند؟ از کجا این آب را تامین می‌کنند و چقدر بهای آن را پرداخت می‌کنند؟ گزارش جدید که توسط سازمان بهداشت جهانی و یونیسف به‌طور مشترک تهیه شده است، داده‌های مربوط به آب آشامیدنی و وضعیت دسترسی به آن را از ۱۷ سال گذشته تا کنون تجزیه و تحلیل کرده است. این گزارش همچنین به بررسی چگونگی وضعیت و تطابق با چشم‌انداز جهانی در دسترسی به آب سالم و مقرون به صرفه، توسط اهداف توسعه پایدار (SDGs) تنظیم شده است.

نابرابری‌های بزرگ باقی مانده است

از دهه ۱۹۹۰، وضعیت دسترسی به آب آشامیدنی سالم برای ۲.۶ میلیارد نفر بهبود یافت. یکی از موارد مهم انجام شده طراحی‌های صورت گرفته برای محافظت در برابر آلودگی منبع آب بود. اما در سال ۲۰۱۵، ۶۶۳ میلیون نفر – یک نفر از هر ۱۰ نفر- هنوز از منابع آب محافظت نشده، آب آشامیدنی خود را تهیه می‌کنند. بنابراین نابرابری بزرگ در بین کشورها و در داخل کشورها باقی مانده است، تقریبا نیمی از مردم که از آب آشامیدنی ناسالم استفاده می‌کنند در کشورهای جنوب صحرای آفریقا زندگی می‌کنند، هشت نفر از هر ۱۰ نفر در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و شکاف بزرگی بین ثروتمندان و فقرا وجود دارد. در ۴۱ کشور، یک پنجم از مردم آب آشامیدنی خویش را از منبع آبی تامین می‌کنند که در برابر آلودگی محافظت نمی‌شود.

اهداف توسعه پایدار در مورد آب آشامیدنی، دسترسی همه مردم به آب سالم است اما ما نیاز بیشتر و بهتری از داده‌هایی داریم، در مورد آب آشامیدنی و اطمینان از اینکه همه جمعیت‌ها را در این پایش مورد توجه قرار داده‌ایم و یا خیر.

جمع‌آوری آب هنوز یک بار سنگین به‌ویژه در کشورهای جنوب صحرای آفریقاست

در بیشتر کشورها، اکثریت مردم کمتر از ۳۰ دقیقه وقت برای جمع‌آوری آب صرف می‌کنند و یا به آب لوله‌کشی در خانه دسترسی دارند. اما در برخی از مناطق، به‌ویژه کشورهای جنوب صحرای آفریقا، بسیاری از مردم بیش از ۳۰ دقیقه و برخی بیش از یک ساعت، در هر بار برای جمع‌آوری آب وقت صرف می‌کنند. این مسئولیت در هشت خانوار از هر ده خانوار که به آب لوله‌کشی دسترسی ندارند، هنوز به‌طور عمده بر عهده زنان و دختران است. مغولستان تنها کشوری است که کار جمع‌آوری آب مورد نیاز بر عهده مردان و پسران است.

کاهش زمان جمع آوری و افزایش تعداد افرادی که دسترسی به منبع آب در خانه داشته باشند در دستیابی به اهداف دیگر اعم از کاهش فقر، بهداشت، آموزش و برابری جنسیتی بسیار مهم است.

در بسیاری از نقاط جهان در تمام روز، آبی در دسترس نیست

در بسیاری از کشورها، خانواده‌ها برای تامین آب مورد نیاز خود یا در کل روز دسترسی به آب ندارند و یا تنها چند ساعت در طول روز به آب دسترسی دارند. داده‌های موجود نشان می‌دهد که این دسترسی به آب به‌طور گسترده‌ای در بین کشورها و در داخل کشورها متفاوت است. در برخی از شهرستان‌های آفریقای جنوبی، تامین آب در ۶۰ درصد از خانوارها به مدت دو روز و یا بیشتر قطع است.

در آفریقای جنوبی در سال ۲۰۱۴، یک پنجم از خانوارهای دارای آب لوله کشی برای بیش از دو روز با قطعی آب روبرو بودند. این در برخی از مناطق کشور سه برابر بیشتر بود. برخی از کشورها دسترسی به آب به‌طور مداوم دارند، ولی در بسیاری از نقاط جهان عرضه آب کمتر از ۲۴ ساعت در شبانه روز است که هنوز هم کافی نیست. کشورها با طیف متفاوت گسترده‌ای از دسترسی به آب استفاده می‌کنند و این هماهنگی در مقایسه در سطح خدمات می‌تواند در همه کشورها و در طول زمان ساخته شود.

هنوز هم برخی منابع آب برای آشامیدن ایمن نیستند

توجه به ایمن بودن آب، یعنی منبع آب آشامیدنی باید فاقد مواد آلاینده، بیماری‌زا و سطوح بالای مواد مضر باشد. در سطح جهانی، نگرانی اصلی آلودگی منابع آب آشامیدنی به پساب‌های بهداشتی است که حاوی باکتری‌های بیماری‌زا مانند اشرشیا کولی هستند. در بسیاری از نقاط، منبع آب طوری طراحی می‌شود تا در برابر ورود منابع آلاینده محافظت شود، اما ممکن هست هنوز از هم اثری از باکتری اشرشیا کولی در آب دیده شود. آب‌های زیرزمینی ممکن است به‌وسیله چاه‌های جاذب توالت‌ها آلوده شده و یا حتی ظروف حمل آب حاوی باکتری‌ها باشد. در نپال، ۹۱ درصد از جمعیت از منابع آبی بهتری استفاده می‌کنند، ولی باکتری اشرشیا کولی هنوز هم در آب آشامیدنی آنها مشاهده می‌شود.

ما نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر در روش‌های کم هزینه‌تر برای آزمایش کیفی آب آشامیدنی مردم داریم، به‌خصوص برای جوامعی که به شبکه‌های لوله کشی منظم متصل نیستند.

آیا مردم بهای آب را مقرون به صرفه می‌دانند؟

با بررسی درآمد و هزینه‌ها، ما می‌دانیم که بهایی که مردم برای آب و فاضلاب پرداخت می‌کنند از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. ولی ما این را نمی‌دانیم که پرداخت پول برای آب و بهداشت توسط مردم آیا از دسترسی اولیه به آب در وهله اول جلوگیری می‌کند و یا اینکه مردم فکر می‌کنند مقدار بهایی که الان می‌پردازند مقرون به صرفه است.

ثبت و مقایسه بودجه صرف شده گام مهمی برای این است که بدانیم آیا خدمات ارائه شده مقرون به صرفه است و یا خیر.