سه ویژگی نگرانکننده ترامپ
ایالات متحده یک کشور بی عیب و نقص نیست و هنوز راهی طولانی برای رسیدن به هدف آزادی و برابری در پیش دارد.
به گزارش «انرژی امروز» محمد درویش،مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت از محیط زیست ایران، در کانال تلگرامی خود نوشت: به نظرم یادداشت روز گذشته هیات تحریریه روزنامه لس آنجلس تایمز، شاید روزی در تاریخ روزنامه نگاری جهان ثبت شده و در دانشکدههای مرتبط درس داده شود.
اما سه ویژگی نگران کننده ترامپ از دیدگاه لس آنجلس تایمز:
۱. کمبود شوکه کننده احترام به قوانین پایهای و به دستگاههایی که دولت آمریکا بر آن بنیاد، بنا شده است.
از ٢٠ ژانویه، او مکررا این نهادها که برنامههایش را به خطر انداختهاند، تحقیر کرده و به چالش کشیده، بیاعتمادی عمومی را آنچنان نسبت به نهادهای مهم برانگیخته که اعتماد را به دمکراسی در امریکا متزلزل میکند.
او صلاحیت قضات و راست کرداری در تصمیمات آنها را زیر سوال برده، به جای آنکه اذعان کند رییس جمهور نیز میبایست پیرو قانون باشد.
او با دستگاههای اطلاعاتی خود درگیر شده، کارمندان دولتی را تحقیر کرده و اعتبار سیستم انتخاباتی و ذخیره فدرال را به تردید کشانده.
او با خبرنگاران به جدال برخاسته، آنها را «دشمن مردم» نامیده، به جای آنکه از اهمیت رسانههای انتقادی و آزاد دفاع کند. نگاه تحقیرآمیز او به حاکمیت قانون و هنجارهای دولتی قابل لمس است. ۲. فقدان توجه و رعایت. چه داستان مراسم تحلیف و شمار شرکت کنندگان در این روز که میتوان به سادگی آنرا ثابت کرد و چه ادعای بی موردش در مورد اینکه باراک اوباما دستور شنود مکالمات خصوصی در برج ترامپ در نیویورک را صادر کرده بود، رییس جمهور جدید مرتبا آب را برای تمیز دادن واقعیتها و تخیلات، گل آلود می کند.
درواقع او مردم امریکا را تشویق میکند تا واقعیتها را رد کنند، نسبت به دانش، به شواهد، به بی طرفی و استقلال و به رسانهها بی احترام باشند. اینها همه یک دستورالعمل برای یک کشور تجزیه شده است که در آنجا رشد اختلافات عمیقتر و تفاهم و سازش منطقی غیرممکن می شود. ۳. تمایل وحشت انگیز او برای تکرار تئوریهای توطئه از جانب افراطیون دست راستی و الگوهای رفتاری راسیستی؛ این داستان به کجا خواهد انجامید؟ آیا مواضع دیوانه وارترِ ترامپ به مرور ملایمتر خواهند شد؟ و یا او به مقابله با ایران، کره شمالی و چین دامن زده یا از فرمان یک قاضی پیروی نخواهد کرد و به سربازی دستور خواهد تا قانون اساسی را بشکند؟ در حال حاضر، بنا به یک نظرسنجی از شرکت گالوپ، درصد آنها که از روش کار ترامپ پشتیبانی میکنند، با رقمی در حدود ٣۵٪ به حد شوکه کنندهای پایین است. در روز مراسم تحلیف، ما نوشتیم که هنوز زمان آن فرا نرسیده تا یک موقعیت اضطراری اعلام کنیم و یا به عدم همکاری با دولت ترامپ فراخوان دهیم.
به رغم چندین نشان ناامیدکننده، این هنوز هم موضع ماست. نقش اپوزیسیون خردمند، آن است که با حاکمیت قانون، با پروسه انتخاباتی، با انتقال قدرت صلح آمیز و نقش نهادها همراه باشد.
ما نبایست انعطاف سیستمی را که در آن، قوانین بالاتر از افراد هستند و رای دهندگان به اندازه روسای جمهور قدرت دارند، دست کم بگیریم. این ملت از اندروجکسون و ریچارد نیکسون جان بدر برد. از برده داری جان بدر برد. از جنگهای خانمان سوز جان بدر برد و به احتمال فراوان اینبار هم جان بدر خواهد برد.
اما برای رسیدن به آن، کسانی که با دستور کار خودکامه و بی احساس رییس جمهور جدید مخالف هستند، می بایست که صدای خود را بلند کنند. معترضین می بایست پرچمهای خود را بالا ببرند.
رای دهندگان می بایست به پای صندوق رای روند. اعضاء کنگره از جمله و به ویژه جمهوری خواهان می بایست با شهامت در برابر ترامپ بایستند. دادگاهها، می بایست از قانون اساسی محافظت کنند. قانونگذاران ایالاتی میبایست قوانینی برای پشتیبانی از شهروندان و دور از دخالت دولت فدرال تصویب کنند. ایالات متحده یک کشور بی عیب و نقص نیست و هنوز راهی طولانی برای رسیدن به هدف آزادی و برابری در پیش دارد. اما حفاظت از آنچه که درست کار می کند، دفاع از قوانین و ارزشهایی که دمکراسی بر آنها پایه گذاری شده، یک مسوولیت مشترک است. هر کدام ازما بایست نقشی در این بازی غم انگیز (درام) ایفا کنیم.