پایان عصر زغال سنگ در اروپا؟
شرکت‌های انرژی تمام کشورهای اتحادیه اروپا به غیر از لهستان و یونان توافقی را در جهت معاهده پاریس و برای محدودسازی تغییرات اقلیم امضا کردند.
به گزارش «انرژی امروز» زغال سنگ و نیروگاه زغال سنگ سوز، منبع بزرگ انتشارات دی‌اکسیدکربن است. اما این تنها بخشی از بلایایی است که این نیروگاه‌ها بر سر محیط زیست خالی می‌کنند. انتشار SO2، NOx، PM و فلزات کمیابی چون جیوه از دیگر مضررات این نوع سوخت است.
نیتروژن، یک گاز گلخانه‌ای است. ترکیب این گاز با مواد عالی موجود در اتمسفر، مه‌دود را به وجود می‌آورد، عامل افزایش تنگی تنفس و مرگ زودرس.
به جرات می‌توان گفت، نیروگاه زغال سنگ به تنهایی بزرگترین منبع انتشارات ترکیبات سمی جیوه است و نیمی از جیوه حاصل از فعالیت‌های بشری، منبعی غیر از نیروگاه‌های زغال سنگ سوز ندارند.
مواد ذره‌ای یا PMها، شامل سولفات‌ها، نیترات‌ها، آمونیاک، کلرید سدیم، کربن و غبار مواد معدنی، احتمالا خطرناک‌ترین انتشارات نیروگاه‌های زغال‌سنگ‌سوز هستند.
به‌طور متوسط یک نیروگاه 500 مگاواتی زغال‌سنگ‌سوز، تقریبا 3 میلیون تن در سال CO2 تولید می‌کند.
بر طبق آمار پایگاه داده‌های CARMA (Carbon Monitoring for Action) در دنیا 25 نیروگاه به شدت آلاینده زغال سنگ‌سوز وجود دارد که مسوول انتشار 570 میلیون تن متریک CO2 هستند، معادل با کل CO2 تولیدی سلانه سوخت‌های فسیلی بریتانیا.
بر همین اساس به تازگی «گاردین» اعلام کرده است که شرکت‌های فعال در زمینه انرژی در اروپا ناقوس عزای پایان عمر زغال سنگ را به صدا درآورند و در یک اقدام تاریخی متعهد شدند بعد از سال 2020 هیچ نیروگاه جدید زغال سنگ سوزی را احداث نکنند.
این اقدام شگفت‌انگیز در کنفرانسی در بروکسل اعلام شد و نشان داد که 26 عضو از 28 عضو اتحادیه اروپا متعهد هستند بعد از سال 2020 هیچ نوع سرمایه‌ای در نیروگاه‌های زغال سنگ سوز نداشته باشند.
این اقدام اتحادیه اروپا در جهت تعهد این اتحادیه برای تولید الکتریسیته 100 درصد کربن خنثی تا سال 2050 است.
زغال سنگ هسته مرکزی توسعه اروپا پایه‌گذار انقلاب صنعتی بود. اما در حالی که زغال سنگ بیش از هر نوع سوخت فسیلی دیگر CO2 و دیگر گازهای بسیار سمی مثل دی‌اکسید سولفور و ذرات ریز تولید می‌کند. این گازها مسوول مرگ بیش از 20 هزار نفر در سال هستند.
آن طور که گاردین گفته است رییس شبکه اروپایی اقدام برای اقلیم نیز با استقبال از این خبر آن را آغاز دورانی برای پایان دادن به مصرف زغال سنگ می‌داند و می‌گوید: واضح است که زغال سنگ آینده‌ای در اتحادیه اروپا ندارد. سوالی که مطرح می‌شود این است که صنایع زغال سنگ برای ادامه فعالیت خود چه‌کار خواهند کرد؟
فعالین بخش انرژی‌های تجدیدپذیر نیز از این تصمیم استقبال کردند اما نسبت به سرمایه‌گذاری‌های جدید در این سه سال باقی مانده هشدار دادند.
اتحادیه اروپا این اقدام را تنها راه پیش‌رفت به سوی کربن‌زدایی می‌داند اما نیروگاه‌های زغال سنگ سوز موجود هم آیا روزی کنار گذاشته خواهند شد؟
گاردین پیش بینی می‌کند احتمالا در آلمان با مقاومت‌هایی در برابر این تصمیم روبه‌رو باشند چون آلمان برای گذار از انرژی هسته‌ای به انرژی‌های تجدیدپذیر به صنعت زغال سنگ وابسته است.
به هر حال فقط لهستان که 90 درصد از برق تولیدی آن به زغال سنگ وابسته است و یونان که هنوز هم برای ساخت نیروگاه‌های زغال سنگ‌سوز جدید برنامه‌ریزی می‌کند، با آن‌چه که دنیا به سوی آن حرکت می‌کند مخالفت کرده‌اند.
در سال 2016 ساخت نیروگاه‌های جدید زغال سنگ سوز تقریبا دو سوم کاهش یافت و اتحادیه اروپا و ایالات متحده در از رده خارج کردن نیروگاه‌های فعلی پیشگام بوده‌اند.
این تصمیم یکی از اقداماتی است که در جهت رسیدن به هدف کاهش گرمایش زمین به کمتر 2 درجه سانتی‌گراد اتخاذ شده است.
لازم به یادآوری است که طبق موافقتنامه پاریس اروپا بایستی تا سال 2030 تمام نیروگاه‌های زغال سنگ سوز خود را از رده خارج کند.
