نشست توسعه همکاری‌های محیط زیستی ایران و اروپا
نشست شش روزه توسعه همکاری‌های محیط زیستی ایران و اتحادیه اروپا با موضوعات آلودگی هوا، آب و محیط زیست دریایی و اقتصاد چرخشی با محوریت پسماند از صبح سه شنبه 30 آبان ماه در محل برج میلاد تهران آغاز به کار کرد.
به گزارش «انرژی امروز» از سازمان حفاظت محیط زیست، پروین فرشچی معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در آغاز این نشست با اشاره به سابقه شکل گیری آن از سال گذشته و بر اساس تفاهم نامه گسترش همکاری های فنی ج.ا.ایران و اتحادیه اروپا، گفت: مهم ترین اهداف برگزاری این نشست مشورتی؛ تبادل تجربیات، شناسایی علل و موانع حل مشکلات زیست محیطی، همچنین تهیه نقشه راه همکاری های آتی با اتحادیه اروپا است.
فرشچی افزود: دو روز نخست این نشست که از صبح 30 آبان ماه آغاز شده و تا عصر یکشنبه 5 آذرماه ادامه دارد به موضوع آلودگی هوا، آلودگی صنایع و طوفان های گرد و غبار می پردازد و سپس در روزهای پنجشنبه و جمعه، 2 و 3 آذرماه، بررسی مسائل مربوط به آب و محیط زیست دریایی در دستور کار قرار می گیرد.
وی ادامه داد: محور دو روز پایانی نیز موضوع اقتصاد چرخشی با محوریت پسماند و بازیافت است.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه هیات 26 نفره اتحادیه اروپا متشکل از متخصصان ارشد جهانی و فعال در سازمان ملل یا سازمان تخصصی جهانی همچون سازمان بهداشت جهانی است، ابراز امیدواری کرد: برگزاری این نشست‌های تخصصی و تبادل تجربیات و اطلاعات میان متخصصان داخلی و اتحادیه اروپا، منجر به تهیه و تدوین نقشه راه همکاری های محیط زیستی ایران و اتحادیه اروپا شود.
این مقام مسئول با بیان اینکه هنوز مشخص نیست که کمک های محیط زیستی اتحادیه اروپا به ایران در سطح فنی خواهد بود یا سطوح مالی را نیز در بر می گیرد، اظهار کرد: تدوین برنامه‌ای حداقل پنج ساله با راه‌کارهای کوتاه مدت و میان مدت برای حل چالش‌های محیط زیستی ایران از جمله دستاوردهای این نشست است.
به گفته فرشچی، با توجه به فرامرزی بودن چالش های محیط زیستی، گسترش همکاری های فنی، آموزشی و پایشی، همچنین تعریف پروژه های مشترک همکاری برای رفع چالش های محیط زیستی میان ایران و اتحادیه اروپا نه تنها در سطح ملی بلکه در سطح منطقه ای نیز دارای آثار و نتایج مثبت خواهد بود.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: اگرچه ممکن است که اتحادیه اروپا به صورت مستقیم نتواند همکاری های مالی برای رفع چالش های محیط زیستی ایران داشته باشد اما می تواند به عنوان کاتالیزوری برای جذب کمک های مالی از سایر نهادها به ایران کمک کند.
