سلطه نفتی خاورمیانه در فضا؟
خاورمیانه بیشترین تاثیر را روی بازار انرژی در روی کرهزمین دارد. اما اکنون تحلیلگران معتقدند همین قضیه میتواند در فضا هم تکرار شود. یعنی منابع انرژی خاورمیانه میتواند برای توسعه در فضا نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
به گزارش خبرنگار بینالملل «انرژی امروز» به نقل از بلومبرگ، کشورهایی مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی برنامههای فضایی را در این زمینه پیگیری میکنند. آنها روی بخش خصوصیِ برنامههای فضایی سرمایهگذاری کردهاند و به این ترتیب، سعی دارند دامنه قلمروی خود را از زمین به فضا نیز گسترش بدهند.
تام جیمز، تحلیلگر و مشاور انرژی، در گفتوگو با بلومبرگ میگوید: «این اقدامات باعث افزایش سلطه آنها میشود و به آنها کمک میکند در زمینه تولیدات فضایی نیز پیشرفت کنند.»
اما مساله آب در فضا همیشه مهمتر از نفت بودهاست. جیمز دراینباره میگوید: «آب، همان نفتِ جدیدِ فضا است. اما خاورمیانهایها با در نظر گرفتن این مسائل تلاش میکنند از اقتصادِ نفتمحور به سمتِ اقتصادِ دانشمحور حرکت کنند.»
از نظر این تحلیلگر، رشد اقتصادی در خاورمیانه تاکنون بر پایه نفت بوده؛ اما از این به بعد بر پایه دانش خواهد بود.
ماهوارههایی که در ایالات متحده امریکا ساخته میشود تا به فضا فرستاده شود، هزینههای کلانی را به همراه دارد. هر ماهواره میلیونها دلار هزینه میبرد.
بررسیهای گلدمنساکس نشان میدهد تنها یک فضانورد بیش از دو میلیارد و 600میلیون دلار هزینه برای تجهیزاتش نیاز دارد. این برابر با هزینه عملیات معدنی روی زمین است. اکثر منابعی که روی زمین تولید میَشوند در فضا مورد استفاده قرار میگیرند و در عملیات مختلف به کار میآیند. البته برخی از این منابع مانند پلاتینیوم، بلااستفاده میمانند و شاید نیاز شود دوباره به زمین بازگردانده شوند، اما به صورت کلی، همه آنها در فضا نیز مورد نیاز هستند.
در همین راستا، برخی از کشورها، معدنکاری در فضا را در دستور کار خود قرار دادهاند. پوپوناک، تحلیلگر ارشدِ بلومبرگ، معتقد است آب و فلزاتی از گروه پلاتینیوم باید مورد توجه کسانی قرار بگیرد که در این زمینه قصد فعالیت دارند. برخی از شرکتها به دنبال گازهای خاص در فضا هستند؛ اما این مساله که پوپوناک بر آن تأکید دارد نیز از اهمیت ویژهای برای آنها برخوردار است.
معدنی در فضا
شهابهای آسمانی منبع عظیمی از پلاتینیوم هستند. بررسیهای گلدمنساکس نشان میدهد پلاتینیوم موجود در یک شهاب آسمانی 175 مرتبه بیشتر از تولید آن روی زمین در یک سال است. به همین خاطر است که اهالی دانشگاه ماساچوست به دنبال توسعه فناوری و استفاده از این نوع منابع هستند. این میزان پلاتینیوم ارزشی بین 25 تا 50میلیارد دلار خواهد داشت و به این ترتیب ارزش کار کردن روی آن را دارد. به همین خاطر است که کشورهای خاورمیانهای نیز به دنبال فعالیت در خارج از زمین هستند. آنها سعی دارند از نفت خود در جهت دست یافتن به منابع فضایی استفاده کنند.
عربستان سعودی و امارات متحده عربی جزو نخستین کشورهای خاورمیانه هستند که برنامههایی را در این زمینه تدارک دیدهاند. سعودیها قصد دارند با روسیه برنامه خود را پیش ببرند. آنها از سال 2015 در این زمینه مذاکره کردهاند.
کشورهایی که در ناحیه استوایی قرار دارند و یا به استوا نزدیکتر هستند برای انجام عملیات فضایی نیز مناسبتر هستند. در این مناطق، شتاب بیشتری وجود دارد و در نتیجه به سوخت کمتری برای پرتاب به فضا لازم است. این نقطه قوتی است که خاورمیانهایها میتوانند از آن نهایت بهره را ببرند.
جیمز میگوید: «مردم در خاورمیانه بلندترین برجها را میسازند؛ آنها قطعا میتوانند صنعت فضایی خود را نیز در وضعیت بهتری قرار بدهند.»