گسترش همکاری محیط زیستی و برقی ایران و کره
شرکت‌های توانیر و کپکو به نمایندگی از ایران و کره جنوبی دو تفاهمنامه مهم در حوزه برق و محیط زیست برای کاهش گاز دی اکسید کربن CO2 امضا می‌کنند.
به گزارش «انرژی امروز» به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی شرکت توانیر، بر اساس یکی از تفاهمنامه‌ها در حوزه مکانیسم توسعه پاک (CDM)، طرف کره‌ای برای کاهش گاز دی اکسید کربن در ایران تلاش خواهد کرد. در قالب یک تفاهمنامه دیگر در محورسیستم ذخیره‌ساز انرژی یا ESS خواهد بود که براساس آن شرکت کپکو در خصوص راه‌اندازی سیستم‌های ذخیره‌ساز انرژی با توانیر همکاری نزدیکی را آغاز خواهد کرد. در مورد کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن می‌توان گفت که چون پدیده گرمایش زمین، یک مسأله جهانی است، پروتکل کیوتو به نحو انعطاف‌پذیری تنظیم شده است که این مسأله را به صورت جهانی حل کند و لذا کشورهای توسعه‌یافته متعهد می‌توانند تعهد خود را برای کاهش انتشار در یک کشور ثالث هم انجام دهند، به این معنی که یک کشور متعهد میتواند فعالیتی را در کشوری که تعهدی به کاهش انتشار ندارد انجام دهد. این کشورها می توانند گواهی کاهش انتشار دریافت و آن را به جای تعهد خود به دبیرخانه کنوانسیون تغییر آب و هوا ارائه کند، چرا که انتشار و عدم انتشار گاز گلخانهای در اروپا یا آسیا یا هر نقطهای از زمین از دیدگاه جهانی فرق چندانی ندارد. این امر تحت مکانیسم توسعه پاک پروتکل کیوتو صورت می‌گیرد و از آنجا که به طور عمومی جلوگیری و کاهش انتشار گازهای گلخانهای در کشورهای در حال توسعه با هزینه پایین‌تری در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته قابل انجام است، بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته علاقه‌مند به اجرای این پروژه‌ها در کشورهای در حال توسعه هستند. همچنین از قبال فروش گواهی کاهش انتشار و نیز کاهش هزینه‌های سوخت و مواد مصرفی درآمدهایی عاید کشور در حال توسعه می‌شود. به این ترتیب کشور سرمایه‌گذار با میزان سرمایه‌گذاری کمتری به تعهد خود عمل کرده و کشور سرمایه‌پذیر علاوه بر تحصیل فناوری‌های نو و دوستدار محیط زیست، درآمدی را نیز کسب کرده است. پروژه‌های مکانیسم توسعه پاک از آغاز تا صدور گواهی کاهش انتشار CER، دارای یک فرآیند گام به گام است. در خصوص سیستم‌های ذخیره‌ساز انرژی نیز این گونه می‌توان توضیح داد که چون انرژی الکتریکی در یک سیستم جریان متناوب نمی‌تواند به صورت الکتریکی ذخیره شود و باید در زمانی که به آن نیاز است تولید شود، پس برای ذخیره‌سازی این انرژی باید آن را به صورت‌های دیگر انرژی تبدیل کرد که البته هر نوع سیستم برای کارایی مناسب نیاز به وجود یک مبدل خوب دارد. گسترش فناوری برای ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی جهت آماده بودن توان ضروری در صورت نیاز، در سیستم قدرت کنونی جایگاه ویژه‌ای دارد. همچنین از آنجایی که بخش الکتریسیته در حال تغییرات عمده است، ذخیره‌سازی انرژی یک انتخاب بسیار مهم برای تحت پوش قرار دادن مسائلی از قبیل تجدید ساختار در بازار برق، وارد شدن منابع تجدیدپذیر و کمک‌رسانی به افزایش تولیدات پراکنده، بهبود کیفیت توان و کمک به عملکرد شبکه تحت قوانین مربوط به حفاظت از محیط زیست است. بنابراین، استفاده از منابع ذخیره‌ساز انرژی الکتریکی برای ذخیره‌سازی توان و استفاده در صورت نیاز شبکه یکی از راهکارهایی هست که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
