جنبشی برای نجات نروژ از اعتیاد به نفت
نروژ یکی از کشورهای توسعهیافتهای است که به دنبال تولید نفت نیز است. اما از آنجا که این کشور در ناحیه قطبی واقع شده، عملیاتهای حفاری و فعالیتهای نفتی در این منطقه میتواند تغییرات آبوهوایی جدیتری به دنبال داشتهباشد. به همین خاطر است که جنبشهایی در نروژی راه افتاده تا مقابل تولید نفت در این کشور بایستد.
به گزارش خبرنگار بینالملل «انرژی امروز»، تراس گالوسن گزارشگر کامن دریمز نوشتهاست: «به عنوان یک نروژی، خیلی خوشحال شدم که نام کشورم را در بالای فهرست سازمان ملل در مورد شاخص شادیِ جهانی دیدم. البته این رتبه کاملاً معقول و منطقی است. ما برف داریم، آب و کوه داریم، مردم تحصیلکرده هستند و نظام سلامت بسیار خوب و کارآمد است. شغلهای خوبی ایجاد میشود و چرخ اقتصاد میگردد. دموکراسی هم حالش خوب است و خبری از تکذیبیه و دروغ هم نیست.»
او در ادامه نوشتهاست: «اما به نظر میرسد مردم با شادیِ خود هنوز راضی نیستند. آنها به دنبال حل بحران آلودگی هوا و کاهش مصرف سوختهای فسیلی هستند. سال گذشته دولت نروژ، برای نخستین بار در 20سال گذشته جبهه نفتی جدیدی را باز کرد؛ ماه پیش نیز از تلاشهای جدید برای حفاری نفتی خبر داد و شرکتهای بزرگ نفتی با گواهیها به نروژ سرازیر شدند.»
این گزارشگر در ادامه نوشتهاست: «دولت خوشحال نروژ به خوبی میداند که هرچه نفت بیشتری بسوزانیم، بیشتر به تغییرات آبوهوایی کمک کردهایم. آنها میدانند که هنوز چاههای نفتی بسیاری وجود دارد که میتوانیم آنها را بسوزانیم. اما آنها در عینحال میدانند که در نواحی قطبی، هرچه بیشتر نفت بسوزانیم، خطرات بیشتری به وجود میآوریم چرا که یخها آب میشوند و تغییرات آبوهوایی به شکل محسوسی ایجاد میَشوند.»
تراس گالوسن نوشتهاست: «متأسفانه دولت نروژ فکر میکند نفت این کشور، پاکتر از نفت سایر نقاط دنیاست. به همین خاطر است که بیتفاوت به تغییرات آبوهوایی به دنبال افزایش تولید نفت در این ناحیه قطبی است. این در حالی است که ما نروژیها جزو اولین کسانی بود که توافق پاریس را در زمینه تغییرات آبوهوایی امضا کردیم. حالا بدون توجه به عواقب آن، نفت تولید میکنیم.»
آیندهای بدون نفت
از نظر این گزارشگر، نروژیها با منطق خوشحالیِ خود، تنها به صنعت نفت روی آوردهاند و فراموش کردهاند که با دیگر صنایع نیز میتوانند پیشرفت کنند. تنها 10درصد از نیروی کار در این کشور در بخش نفت مشغول هستند.
حالا جنبشی جدید در نروژ راه افتاده که به آیندهای بدون نفت میاندیشد. اتحادیهها و فعالان محیطزیستی در کنار رهبران محیطزیستی، با هم متحد شدهاند تا نروژ را از اعتیاد به نفت نجات بدهند. جرقه این جنبش از سال 2013 زده شد و حالا تازه به نتایجی دست یافتهاست. مردم در این جنبش به دنبال توقف تولید نفت از میدانهای نفتی هستند و معتقدند صنعت نفت باید به صورت کنترلشده و مرحلهبهمرحله پیش برود. گالوسن میگوید: «در سیارهای که آدمهایش مردهباشند دیگر شغلی نخواهد بود. پس بهتر است ابتدا به فکر حیات بشر باشیم. پول و ثروتی که از راه نفت به دست میآید باعث شده عدهای چشم خود را به روی این مسائل ببندند.»
هرچند جنبشهای مختلف در نروژی به دنبال کاهش تولید نفت هستند اما در مقابل عدهای نیز که در بازار سهم دارند سعی میکنند همچنان تولید نفت را در این کشور افزایش بدهند. اما گالوس معتقد است هرچه فشار جهانی و همچنین فشار اجتماعی در زمینه کاهش تولید نفت بیشتر بشود، احتمال اینکه این جنبش در نهایت پیروز میدان باشد نیز بیشتر است.
