روش های بهینه سازی عملیات اسیدکاری در مخازن هیدروکربنی

اسیدکاری به عنوان روشی جهت انگیزش چاه در صنعت نفت به طور گسترده کاربرد دارد. البته این روش صرفا جهت رفع آسیب دهانه چاه ناشی از گل حفاری و تکمیل و مشبک کاری چاه استفاده می شود و برای افزایش تراوایی مخزن کاربرد ندارد.

همانند سایر روش های انگیزش، در این روش نیز باید برخی ملاحظات علمی و عملیاتی در نظر گرفته شود. برای دستیابی به این مهم، در مقاله پیش رو پژوهشگران دانشگاه صنعت نفت به معرفی تفصیلی تاریخچه اسیدکاری، برخی روش های معروف آزمایشگاهی، میدانی و مدلسازی بهینه سازی دبی تزریق، استفاده از روش های تاخیری در اسیدکاری، انتخاب مناسب نوع اسید و پیش تزریق مناسب و روش های انحراف جریان اسید به نواحی کم تراوا در مخازن ماسه سنگی و کربناته معرفی پرداخته اند. این روش ها با هدف بهبود کیفیت عملیات اسیدکاری توسط شرکت های پیمان کار و آشنایی محققین با زمینه های جدید پژوهش ارائه شده است. محققان در این پژوهش انتخاب اسید ۱۲ درصد جرمی هیدروکریک اسید و ۳ درصد هیدروفلئوریک اسید را به عنوان متداولترین نوع اسید، استفاده از گاز دی اکسید کربن یا نیتروژن را بهینه ترین سیال پیش تزریق و درنهایت استفاده از کف و الیاف و یا اسید ژله ای را بهینه ترین ماده تاخیری برای افزایش بازدهی عملیات اسیدکاری معرفی می کنند.

مجله: اکتشاف و تولید نفت و گاز

نوع مقاله: علمی – پژوهشی

نویسندگان

سید مجتبی بصیر۱ و خلیل شهبازی۱

۱دانشگاه صنعت نفت اهواز

ایمیل مسئول مقاله: s.m.bassir@put.ac.ir

لینک دانلود مقاله: http: ekteshaf.nioc.ir article-1-2154-fa.pdf

واژگان کلیدی: اسیدکاری، انگیزش چاه، بهینه سازی، مخازن ماسه سنگی، مخازن کربناته