اجلاس داووس و خطرات اقلیمی که جهان را تهدید میکند
گروه مطالعاتی بررسی خطرات جهانی، دوازدهمین گزارش سالانه خود را منتشر کرد.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز» این موسسه بیش از یک دهه است که بر خطرات جهانی و روابط عمیق بین آنها تمرکز داشته و براساس مطالعات دقیق و بررسی‌های کارشناسی گزارش خود را معمولا درآستانه نشست مجمع جهانی اقتصاد (داووس) منتشر میکند.
گزارش خطرات جهانی، خطرات احتمالی ناشی از ۳۰ مقوله مهم و ۱۳ روند اصلی را که می تواند موجب تشدید تهدیدات جهانی در یک بازه زمانی ده ساله شود مورد بررسی قرار داده است. در این گزارش آمده است که سال ۲۰۱۶ سال تبلور بحران هایی بود که موجب انتخاب رهبران پوپولیستی، همراه با از دست رفتن اعتقاد و اعتماد به نهاد‌ها و همکاری‌های بین المللی شد.
این گروه از سال ۲۰۰۶ به صورتی منظم گزارش‌های خود را منتشرکرده است. گزارش امسال در ۷۸ صفحه، توجه تصمیم گیرندگان جهانی را به ماهیت تکاملی و نحوه تکوین خطرات و رابطه عمیق بین آنها جلب میکند.
چالش‌های کلیدی
بر اساس منابع مورد اشاره در این گزارش این گزارش بر پنج چالش کلیدی اشاره دارد.
چالش اول – نابرابری فزاینده در درآمد و توزیع ثروت
چالش دوم – جامعه و بازسازی آن
چالش سوم –انقلاب صنعتی چهارم
چالش چهارم – تقویت همکاری‌های ژئوپولیتیکی
چالش پنجم – اقدامات مربوط به محیط زیست
در بخش اقدامات مربوط به محیط زیست آمده است که بررسی‌های گروه نشان می‌دهد خطرات محیط زیستی به صورت خوشه‌ای و به هم پیوسته هستند. در این رابطه تغییرات شدید آب و هوا، و بحران آب را می‌توان به عنوان بالاترین ریسک‌ها نام برد که در طی هفت سال اخیر در انتشارات این گروه از آن یاد شده است. خطرات زیست محیطی با دیگر گروه‌های ریسک ارتباط نزدیک دارند.
چهار خطر از ده خطر عمده‌ای که در گزارش امسال آمده‌اند با «عدم توفیق در تطبیق نیاز‌ها به موازات تغییرات اقلیمی، و بحران آب» ارتباط مستقیم دارند. این نشان می‌دهد که غیرموثر بودن مدیریت مشترکات جهانی مانند اقیانوس‌ها، اتمسفر، و سیستم آب و هوایی، می‌تواند پیامد‌های اسفباری در سطح جهانی داشته باشد. مثلا تغییر الگوهای آب و هوا یا بحران آب می توانند خطر منازعات ژئوپولیتیکی را مانند منازعات داخلی و منطقه‌ای افزایش داده و موجب مهاجرت‌های نا خواسته به ویژه به سمت مناطق آسیب پذیر شوند.
جدید‌ترین تحلیل‌ها توسط کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان نشان می دهد که از سال ۲۰۰۸ به طور متوسط ۵ ۲۱ میلیون نفر همه ساله به دلیل تغییرات اقلیمی جابجا می‌شوند. علاوه برآن، به گزارش دفتر سازمان ملل متحد برای کاهش خطرات فاجعه انگیز، فقط در سال ۲۰۱۵ بلایای طبیعی بر زندگی قریب به یک میلیارد نفر آسیب رسانده است.
جوامع متعددی از آلاسکا گرفته تا جزایر فیجی و کیریباتی مجبور به جابجایی شده یا برای جابجایی برنامه ریزی کرده‌اند. به پیش بینی بانک جهانی کمبود آب می‌تواند به افزایش فشار‌های اجتماعی در نقاطی مانند خاور میانه شود و در همین نواحی دست کم ۶% تولید ناخالص ملی را تا سال ۲۰۵۰ درمعرض خطر قرار دهد.
