سرنوشت دکل‌های خشکی در کمین حفاری دریایی واگذاری دارایی‌هایی نفت به‌جای طلب پیمانکاران

اعضای انجمن حفاری معتقداند، اگر قراردادهای IPC تا پایان امسال منعقد نشوند، موج دوم بیکاری دکل ها در 6 ماه دوم سال 1397 خودنمایی می کند.

به گزارش خبرنگار نفت و گاز «انرژی امروز»، در دومین نشست کمیسیون توسعه بازار انجمن حفاری ایران که با حضور اعضای این انجمن برگزار شد، به ادامه بررسی مسائل و مشکلات شرکت های حفاری و نقش این شرکت ها در توسعه بازار پرداخته شد.

با توجه به دستور کار جلسه و دغدغه ی شرکت های حفاری  مبنی بر حضور شرکت ها در مناقصات با قیمت بسیار پایین که در جلسه اول مطرح شده بود، در این جلسه موضع تعیین قیمت های متناسب مناقصات یک مرحله ای و دو مرحله ای صنعت نفت بررسی شد  و مراحل و فرایند های این روش مرحله به مرحله تشریح شد .

در ادامه ابهامات و نقاط قوت این روش شناسایی شد. از مزایای این دستورالعمل می توان به پررنگ تر شدن نقش کارفرما در قیمت گذاری پروژه اشاره کرد. بنابراین کارفرمایان ملزم به ارزیابی و تخمین قیمت پروژه به صورت دقیق تر و کارشناسی تر می شوند.

از دیگر مزایای آن نیز می توان به فیلتر کردن قیمت های پیشنهادی پیمانکاران اشاره کرد. به این صورت که مناقصه گرانی که قیمت هایی بسیار پایین تر و یا بالاتر از حد معمول ارائه دهند در مناقصه حذف شوند.

26 دکل بیکار از مجموع 115 دکل خشکی

در ادامه جلسه به منظور نگاهی به بازار در سال آینده به بررسی تعداد دکل های حفاری خشکی بیکار پرداخته شد.

در این بررسی ها مشخص شد 89 دکل خشکی در حال حاضر مشغول به کار هستند و حدودا 26 دکل خشکی بیکار وجود دارد.  بیکاری دکل ها نشان می دهد، باید به دنبال راهکاری برای برون رفت از این معضل باشیم،که در ادامه به مواردی اشاره شده است.

محدود شدن شرکت های حفاری به محدودی جغرافیای ایران را شاید بتوان اصلی ترین معضل شرکت ها دانست که بازار حفاری را تبدیل به بازار شکننده ای کرده است.در نتیجه باید برنامه ای برای خارج شدن شرکت های حفاری از بازار ایران ایجاد شود یا بازار داخلی به گونه ای پروژه تعریف شود تا شرکت ها بتوانند فعالیت داشته باشند.

البته بدون در نظر گرفتن پروژه های توسعه میدان، طبق برنامه ششم توسعه، میانگین به کارگیری دکل ها سالیانه 70 دکل است.

نکته دیگر این است که با توجه به اینکه منابع اجرای پروژه های EPCF از افزایش تولید است و کارفرمایان ترجیح می دهند ریسکی نپذیرند، بنابرین تعداد این پروژه ها کم است.

وصول نشدن طلب شرکت های پیمانکاری از شرکت ملی نفت نیز در این میان، مسائل و مشکلاتی را برای این شرکت ها به وجود آورده است. کاهش نقدینگی شرکت ها، کاهش اعتبار شرکت در بازار، نارضایتی کارکنان و هزینه های اضافی که بر اثر مشکلات ذکر شده بر شرکت ها تحمیل می شود و عدم توانایی پرداخت وام ها که منجر به ورشکستگی شرکت ها می شود، از جمله مشکلات آنها به شمار می رود.

واگذاری دارایی هایی شرکت ملی نفت بجای طلب پیمانکاران

اعضای انجمن حفاری چند راه حل برای وصول مطالباتشان از شرکت ملی نفت پیشنهاد دادند. یکی از این راه حل ها واگذاری دارایی شرکت ملی نفت به طلبکاران بود.

راهکاری همچون انتشار اوراق تسویه نیز پیشنهاد دیگری بود که مناسب شرکت هایی است که به بانک بدهکار هستند. این تهاتر تا حدی مشکلات این دسته از شرکت ها را حل خواهد کرد ولی برای شرکت هایی که بدهی چندانی به بانک بدهکار ندارند، جوابگو نیست و همچنین مشکل نقدینگی را حل نخواهد کرد.

اختصاص هزینه تاخیر در پرداخت های قبلی (DIFFER PAYMENT) نیز از جمله راه کارهایی بود که پیشنهاد شد.

در پایان این جلسه، شرکت های حاضر طرح موضوع بازبینی در بند های قراردادی و اصلاحات حقوقی در شرایط پیمان مناقصات و قرارداد های حفاری را نیز برای حضور در پروژه های آتی خواستار شدند.

موج دوم بیکاری دکل ها در نیم سال دوم 97

اعضای انجمن حفاری معتقدند، اگر قراردادهای IPC تا پایان امسال منعقد نشوند، موج دوم بیکاری دکل ها در 6 ماه دوم سال 1397 خودنمایی می کند.

آنها می گویند: حداقل زمان سرمایه گذاری و شروع پروژه های حفاری 6 ماه به طول می انجامد، در نتیجه حتی اگر قراردادهای IPC تا پایان سال منعقد شوند، در 6 ماه نخست سال آینده هیچ تغییری در بازار حفاری نخواهیم داشت.

از سوی دیگر پروژه های  شرکت های دکل دار حفاری در 4 ماهه اول سال آینده به اتمام می رسند و در صورت عدم انعقاد قراردادهای IPC شاهد موج جدیدی از بیکاری دکل ها در نیمه دوم سال 97 خواهیم بود.

سرنوشت دکل های حفاری خشکی در کمین دکل های حفاری دریایی

طبق مطالعات صورت گرفته در گذشته ظرفیت بازار حفاری دریایی ایران در حد جذب حدودا 15 دکل بود. این در شرایطی بود که چندین فاز پارس جنوبی در حال حفاری بودند. از انجایی که در آینده فقط در پارس جنوبی حفاری فاز 11 را پیش رو خواهیم داشت، و با توجه به خرید چند دستگاه دکل دریایی، بازار حفاری دریایی نیز به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

همچنین سرمایه بر بودن پروژه های دریایی باعث می شود که کارفرمایان در این بخش از شرکت های خارجی استفاده کنند که باعث دامن زدن به این موضوع می شود. این در حالی است که قیمت اجاره دکل های دریایی  بسیار کاهش یافته است و به مبالغ کمتر از 50 هزار دلار در روز رسیده است.

همچنین با توجه به پیش بینی کاهش حفاری دریایی و تعریف حدود 40 حلقه چاه دریایی در پروژه های تامین مالی شرکت ملی نفت، بازار دکل های حفاری دریایی نیز بسیار کم رونق خواهد شد.