آیا اوپک از شیل آمریکا شکست میخورد!؟
در مقابل باشگاه نفتی تگزاس، مرکز پررونق منطقه شیل پرمیان، یک تابلوی بزرگ الکترونیکی به نمایش گذاشته شده با دو عنوان: قیمت نفت و تعداد دکلهای نفتی فعال.
سال گذشته،هر دو عدد به صعود رسیدند؛ زیرا کاهش تولید نفت اوپک سبب افزایش قیمتها شد و در نتیجه میزان دکلهای حفاری فعال در ایالات متحده افزایش یافت. اما عامل دوم(دکلهای حفاری) به نوعی تهدید برای عامل اول بود.با افزایش تعداد چاههای تولید نفت در یکسال گذشته، تقریبا تولید نفت ایالات متحده به بیش از 10 میلیون بشکه در روز افزایش یافت که بالاترین حد نسبت به سال 1970 است.
این افزایش به نوبه خود موجب تهدید قیمت نفت شده و البته برنامههای اوپک را هم مختل میکند. بسیاری از تحلیلگران و مدیران نفتی میگویند که میزان نفت شیل بسیار زیاد است و در سال 2018 تولید این نفت بازهم بیشتر خواهد شد. دیوید گارزا مدیر اجرایی یک شرکت نفتی میگوید:انگیزه شرکتهای نفتی برای تولید بیشتر بالاست.
سازمان شرکتهای صادرکننده نفت تقریبا یک دهه است که با نفت شیل آمریکا در حال مبارزه است.
در چند سال اول این رقابت با تولید بیشتر، شیل را وادار به عقب نشینی کرد، اما در سال 2014 به دنبال عرضه بیش از اندازه نفت به بازار،قیمت نفت ناگهان رو به کاهش گذاشت و به کمتر از 30 دلار در هر بشکه رسید. اوپک ناچار شد که تولید نفت خود را برای مدت دو سال کاهش دهد تا قیمتها را احیا کند. عبدلله سالم العبادی دبیرکل پیشین اوپک میگوید: من نمیدانم که با نفت شیل چگونه قرار است کنار بیاییم. پس از کاهش قیمتها، اوپکیها تلاش کردند که با رقبای خود وارد مذاکره شوند.با وجود برگزاری جلسات بسیار پشت درهای بسته و البته دعوتهای شام، همچنان تولید نفت شیل رو به افزایش است.
