«شیخالوزرا» از نفت حقوق نمیگیرد!
وزیر کارکشته دولت روحانی، که به حق به عنوان «شیخالوزرا» شناخته میشود، به عنوان یک کاردان در برنامه «کاردانها» حضور یافت و طبق روال برنامههای تاکشو، زنگنه هم قرار شد ناگفتههای زندگیاش را بگوید. زنگه هم از «حساب بردن از زنم» تا حقوق «نگرفتن» از شرکت نفت، همه چیز را روی دایره ریخت.
به گزارش «انرژی امروز» تاک شوها برنامههایی گفتگو محور رادیویی یا تلویزیونی هستند که در آن یک یا چند مجری و یک یا چند مهمان پیرامون موضوع خاصی به گپوگفت میپردازند. معمولا مهمانان دعوتشده دارای تجربههایی در برخورد با موضوع مورد بحث هستند و نظرات غیرتخصصی و شخصی خود را بیان میکنند.
از نخستین تاکشوهای ایرانی، برنامه صندلی داغ بود که از نوروز 83 به روی آنتن رفت. بعدها برنامههای دیگری چون «کوله پشتی»، «ماه عسل»، «امشب» و… نیز با همین ایده و با روشهای گوناگون ساخته شدند.
امسال برنامه گفتوگو محور «کاردانها» درایام نوروز 97 هر روز ساعت 18:00 با حضور چهرههایی از هنرمندان، سیاستمداران، مسوولان، ورزشکاران و کاردانها از شبکه یک سیما پخش میشود . داریوش کاردان، مجری این برنامه تلویزیونی میگوید: سعی داریم در برنامه «کاردانها» گفتگوهایی بیپرده و خاص داشته باشیم . جنس گفتوگوها در برنامه «کاردانها» صمیمانه است و سوالات از میان دغدغههای مردم انتخاب و پرسیده میشوند .
امشب بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت، مهمان برنامه «کاردانها» بود.
زنگنه از ابتدای دولت یازدهم و زمانی به سمت وزارت نفت ایران رسید تحریمها میزان تولید نفت ایران را به یک میلیون بشکه در روز کاهش داده بودند. اما در سال 1396 و با مدیریت زنگنه، نفت ایران دوباره به طور متوسط به تولید سه میلیون 920 هزر بشکه در روز یعنی به سطح تولید نفت خام ایران در سال 1390 و قبل از اعمال تحریمها رسید.
به باور کارشناسان، نمیتوان نقش بیژن زنگنه را در این موفقیت ایران نادیده گرفت. از این رو این وزیر کارکشته دولت روحانی، که به حق به عنوان «شیخالوزرا» شناخته میشود، به عنوان یک کاردان در برنامه «کاردانها» حضور یافت.
طبق روال برنامههای تاکشو، زنگنه هم قرار شد ناگفتههای زندگیاش را بگوید. زنگه هم از «حساب بردن از زنم» تا حقوق «نگرفتن» از شرکت نفت، همه چیز را روی دایره ریخت.
زنگه در این گفتوگوی بیپرده، گفت: از نفت خوشم نمیآمد اما وزیر نفت شد.
همین یک جمله کافی بود تا از همه لحظه حملات مخالفین همیشه در صحنه دولت حسن روحانی و در راس آن زنگنه، در شبکههای اجتماعی آغاز شود. به طوری که در یکی از این حملات، از زنگنه خواسته شده است تا با «صنعت نفت خداحافظی کند».
به هر حال وزیر نفت در این برنامه و در ادامه صحبتهایش گفت: « یک ریال حقوق از وزارت نفت و شرکت نفت نمیگیرم و فقط حق ماموریت خارجی از شرکت نفت میگیرم».
او در مورد حقوقش هم گفت: ماهی حدود ۹.۹ میلیون تومان حقوق میگیرم.
پیش از این محمد علی ابطحی، در یادداشتی با اشاره به بررسی لیست اموال وزرای دولت روحانی در قوه قضاییه، زنگنه وزیر نفت دولت را کم ثروتترین وزیر کابینه دولت روحانی معرفی کرد. او نوشت «شنیدم که وقتی وزرای دولت آقای روحانی، لیست اموالشان را بنابر قانون به قوه قضاییه دادهاند، بعضیهاشان خیلی پولدار بودهاند. اما کمثروتترینشان گویا آقای زنگنه، وزیر نفت بودهاست که قبلا هم هشتسال وزیر نفت بوده. در جیبش را بسته که زبانش دراز است».
زنگنه، در ادامه بدترین خاطره خود را در سال 1396، شهادت همکارانش در حادثه چاه 147 رگ سفید و پالایشگاه تهران عنوان کرد. و تاکید کرد «عامل اکثر حوادث نفت خطای انسانی است که باید با آن برخورد شود.»
او در خصوص میزان محبوبیتش در وزارت نفت هم صادقانه گفت: نگاه کارکنان صنعت نفت به بیژن زنگنه سه جور است، دستهای از همکاران هم هستند که از من متنفر هستند. ممکن است برخی مردم از من به عنوان وزیر نفت دلخور باشند که تقاضا دارم «حلالم » کنند.
زنگنه گریزی هم به فوتبال زد که « فوتبال را اصلا دوست ندارم اما وقتی تیم ملی فوتبال به عربها میبازد اعصابم خرد میشود. نفت تیم دار نیست که به تیم های لیگ برتری هزینهای پرداخت کند. تنها تیم قانونی نفت، نفت آبادان می باشد».
او تاکید کرد « بیشترین اهتمام من، معطوف به سرنوشت جوانان ایران است».
او به سابقه نفتی بودن پدرش هم اشاره کرد و گفت «هم اکنون ۲۶ سال هست که وزیر هستم».
زنگنه انتخابات ریاست جمهوری را بهترین اتفاق سال 96 میداند.
در خصوص محیط زیست هم زنگنه گفت: آلودگی گسترده نفتی نداریم. تلاش کردیم پسابهای نفتی را کنترل کنیم. برنامهمان این است تا پایان این دولت، آلودگیهای مربوط به گازهای مشعل (فلرها) را به پایان برسانیم.
او تا الان کار خانه نکرده و از زنش حساب میبرد!
و در پایان برای مردم ایران اینطور دعا میکند که: خدا عاقبت ایران، ملت ایران و به خصوص جوانان را به خیر کند.
حالا باید منتظر بود و دید مخالفان زنگنه قرار است چه بهرهبرداریهایی از این «تاکشوی» کاردانهای زنگنه داشته باشند.