نابودی فرات و خشکسالی سوریه را درگیر داعش کرد
شاید کمبود آب دلیل اصلی اختلافات در سوریه نباشد، اما بدون تردید به شعله‌ور شدن جنگ داخلی دامن زد.
به گزارش «انرژی امروز» محمد درویش، مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید: در سال ٢٠١١، از بین رفتن محصولات کشاورزی در نتیجه خشکسالی ١.۵ میلیون کشاورز را ناچار به ترک زمین‌های خود کرد.
کسانی که به منبع جذب سربازان برای ارتش آزاد سوریه و گروه‌هایی مانند داعش و القاعده تبدیل شدند.
بنا به شواهد گردآوری شده از جانب خبرنگاران و کنشگران از مناطق جنگی، عدم کمک‌های دولت در دوران خشکسالی فاکتور اصلی برای تشویق این مردم به فعالیت‌های ضد دولتی بود.
علاوه بر آن یک بررسی از سال ٢٠١١ نشان می‌دهد که پایگاه شورشیان در حلب، دیرالزور و رقه از مناطقی است که به شدت با نابودی کشاورزی ناشی از خشکسالی، و البته پروژه گاپ، مواجه بوده‌اند.
به عبارت دیگر خشکسالی و کاهش آب فرات؛ چشم‌انداز اقتصادی، اجتماعی و سیاسی سوریه را تغییر داد.
پیش از آغاز اعتراضات ضد دولتی در سوریه در ٢٠١١، صاحبنظران از نتایج جدی نابودی محصولات کشاورزی آگاهی داشتند. در سال ٢٠٠۶ بنا به یک گزارش از وزارت امور خارجه امریکا در پیش بینی اوضاع در سوریه که به بیرون درز کرده بود «ظهور بحران آب پتانسیلی برای نوسانات شدید اقتصادی و حتی شورش‌های مدنی سیاسی» ذکر شده بود. گزارشی که یک زنگ خطر جدی به شمار می آمد.
در سال ٢٠٠۶ دمشق امیدوار بود تا تولیدات کشاورزی خود را به عنوان بخشی از گسترش اقتصاد خود، به شدت افزایش دهد؛ هدفی که فراتر از امکانات منابع آب در دسترس این کشور بود، درست مثل اشتباهی که در برخی مناطق ایران از جمله ارومیه، اصفهان و فارس رخ داد، اما در سال ٢٠١١ ، پس از توسعه پروژه گاپ و تشدید خشکسالی، تولید محصول گندم به بیش از ۵٠٪ کاهش یافت.
مقدار زیادی از دام‌ها تلف شدند و زندگی هزاران نفر از کشاورزان و کارگران مزارع تحت تأثیر قرار گرفت. ذخیره اضطراری گندم تمام شد و همانطور که تام فریدمن، روزنامه نگار گزارش می‌دهد، برای برخی تنها گزینه باقیمانده پیوستن به شورشیان بود.
به این ترتیب، با چنین زنگ خطری، می‌توان انتظار داشت که تا سال ٢٠٢۵ حوضه رودخانه‌های دجله و فرات در مقایسه با سال ٢٠١١، هشت برابر بیشتر تحت فشار خواهند بود و تا سال ٢٠۴٠ احتمالا این دو رودخانه شگفت انگیز دیگر به دریا نخواهند رسید!
