مقابله با کمبود آب در ایتالیا با فرهنگ‌سازی و روش‌های نوین کاهش مصرف آب
ایتالیایی ها در سال گذشته میلادی بر اثر تداوم خشکسالی و نبود بارش باران با یک بحران جدی آب مواجه شده اند تا جاییکه سازمان آب شهر رم برای مقابله با این بحران جدی تا یک قدمی جیره بندی آب آشامیدنی برای پایتخت نشینان به پیش رفت.
سیستم آب رسانی شهر رم روزانه 1.4 میلیون متر مکعب آب را از منابعی که اغلب فاصله زیادی از پایتخت دارند تامین و میان سه میلیون و 700 هزار نفر جمعیت این شهر توزیع می کند. 70 درصد آب رم از طریق یک آب گذر و از یک منبع در حدود 130 کیلومتری تامین می شود. رم در منطقه ای ریسک پذیر از نظر کمبود آب شرب قرار دارد.
این در حالی که آب گذرها در ایتالیا در شرایط بسیار بدی قرار دارند. شبکه آب رسانی در ایتالیا بر اثر فرسودگی، مقدار زیادی از آب خود را قبل از رسیدن به دست مصرف کننده از دست می دهد. بر اساس داده های فدراسیون شرکت های آب، انرژی و محیط زیست اوتیلیتالیا، بطور متوسط 39 درصد آب در این شبکه آبرسانی در این توزیع از دست رفته و به زیر زمین نشت می کند.
در ایتالیا 425 هزار کیلومتر شبکه آب رسانی و آب گذر وجود دارد که 60 درصد آنها بالای 30 سال و 25 درصد آنها بیش از نیم قرن عمر دارند به همین دلیل بیش از یک سوم از آب توزیعی در شهرهای ایتالیا به هدر رفته و به زیر زمین نشت می کند. به عبارتی از هر 100 لیتر حدود 40 لیتر آب در این شبکه از دست می رود.
این در حالیکه نیاز به شبکه های توزیع آب دوگانه است تا از این طریق مصرف آب آشامیدنی و آب تصفیه شده برای سایر استفاده ها از یکدیگر جدا شوند.
یکی از دلایل اصلی بحران آب سال گذشته علاوه بر خشکسالی، فرسودگی و پوسیدگی 5400 کیلومتر لوله های آب رسانی در پایتخت بود که بیش از نیمی از آب آن به هدر می رود .
هزاران سال پیش قنات ها و آب گذرها آب رم را به وفور تامین می کردند تاجاییکه مردم این شهر فکر می کردند که آب به فراوانی وجود دارد و منابع آن تمام نشدنی است از این رو اهالی رم فرهنگ صرفه جویی در مصرف آب را ندارند. به عقیده مقامات ایتالیایی نیاز به سرمایه گذاری های زیربنایی است. سیستم آبرسانی کنونی رم نیاز به مداخله برای مهار هدر رفتن آب و تجدید ساختارها دارد. یک چهارم لوله های شهر بیش از 50 سال سن دارند و با ریتم کنونی نیاز به 250 سال برای تجدید تمام سیستم آبرسانی است.
ایتالیایی ها برای مقابله با مساله آب در زمینه کشاورزی که 70 درصد منابع آب را جذب می کند، ابتدا سعی بر جلوگیری از تلفات در طی حمل و نقل کرده و سپس از روش های آبیاری جایگزین و سهمیه بندی برای کاهش مصرف آب استفاده می کنند. پیشرفت فناوری و روش های صرف جویی و کنترل آب ها می تواند به بشر در حل اوضاع اضطراری آب کمک کند.
مقامات ایتالیایی از طریق کمپین های اطلاع رسانی و حساس کردن افکار عمومی، از شهروندان دعوت به کاهش مصرف آب به عنوان کالای مشترک و حیاتی می کنند.
دریاچه براچانو به عنوان یکی از منابع آب شهر رم که 8 درصد نیاز آب شرب پایتخت را تامین می کند ، سال گذشته در خطر خشکی قرار گرفته بود تا جاییکه مقامات برداشت آب از آنرا متوقف کردند زیرا می توانست به اکوسیستم این دریاچه ضربه بزند.
حدود یک سوم از آب های خانگی در ایتالیا به هدر می رود. بنابر این یکی از راه های صرفه جویی در مصرف آب کاهش فشار آب و گنجایش مخازن نگهداری آن است. اگر آب باران جمع آوری شود و از آن برای آبیاری باغ و گیاهان خانگی و شستن خودروها استفاده کنیم ؛ تا 50 درصد در مصرف خانگی آب صرفه جویی می شود.
اگر آب شور دریاها (97 درصد) و آب ذخیره شده در یخ ها (2 درصد) را کنار بگذاریم، تنها یک درصد آب قابل مصرف برای انسان باقی می ماند و این مساله ای نگران کننده است و نیاز به مدیریت محتاطانه و منطقی آبخوان ها، کاهش مصرف آب، اطلاع رسانی و فرهنگ استفاده بهینه از آب، ترمیم و بازسازی خطوط لوله آبرسانی دارد.
