نیروگاههای هستهای چگونه از رده خارج میشوند؟
زمانی که راکتورها در سال 1970 ساخته شدند، کسی به این فکر نبود که احتمالا تا 40 سال آینده این راکتورها باید برچیده شوند.
به گزارش «انرژی امروز» به نقل از رویترز، در ربع قرن آینده بیش از 200 راکتور هستهای در سرتاسر دنیا به ویژه در اروپا باید از رده خارج شوند. این به این معنی است که کلی کار برای کلی شرکت متخصص در امور هستهای در زمینه کار شاق و خطرناک برچیدن نیروگاههای هستهای به وجود خواهد آمد.
شرکتهایی از این دست، چون Areva، خدمات مهندسی و فنی روساتم نوکم و وستینگهاوس توشیبا، در حال کار بر روی تکنولوژیهایی هستند که بتوانند برچیدن راکتورها را نه بر عهده انسانها که بر عهده رباتها بگذارند.
این کار باعث خواهد شد که صنعتی که تاکنون بر تولید برق با سریعترین تکنولوژیها تکیه داشت حالا به تکنولوژیهای برتر برای برچیدن قلب راکتورها، با بالاترین میزان تشعشات، تبدیل میشود.
رویترز میگوید شرکتها به دنبال این هستند تا تبدیل وضعیت راکتورها را با تکنولوژیهای جدیدتر و با کاهش زمان و هزینه انجام دهند.
براساس این گزارش برچیدن یک راکتور بسته به نوع، اندازه و عمر آن، هزینهای بالغ بر یک میلیارد یورو برابر با 1.1 میلیارد دلار دارد. هزینه برچیدن راکتور مولهیم کارلیش 800 میلیون یورو هزینه خواهد داشت.
بنا بر اعلام رویترز، Areva، در حال توسعه رباتهایی است که زمان برچیدن راکتورها را نسبت به تکنولوژیهای متداول 20 تا 30 درصد کاهش میدهد.
پیشبینی میشود خدمات برچیدن راکتورها برای دو شرکت Areva و وستینگهاوس در بازار جهانی تا سال 2021 نزدیک به 8.6 میلیارد دلار شود.
زمانی که راکتورها در سال 1970 ساخته شدند، کسی به این فکر نبود که احتمالا تا 40 سال آینده این راکتورها باید برچیده شوند.
مهندسان اول باید بتوانند سوخت مصرف شده را خارج نمایند اما این کار فقط زمانی انجامپذیر است که میلههای سوخت خنک شده باشند. این کار در راکتوری چون مولهیم کارلیش دو سال طول کشید. پس از آن تجهیزات جنبی چون توربینها باید خارج شوند، کاری که الان در مولهیم کارلیش آغاز شده و احتمالا چند سالی طول بکشد.
در نهایت بخشهای مختلف خود راکتور باید از هم جدا شوند و ساختمان تخریب شود که خود این کار یک دهه زمان میبرد.
بعضی از ترکیبات بسیار خطرناک در بتن پتوپیچ میشوند و در داخل ظروف آهنی ذخیره شده و در زیر زمین دفن میشوند.
بعد از همه این کارها برای رسیدن به قلب راکتور نیاز به مهارت بسیار پیشرفتهای است.
شرکتهای بزرگ از رباتها و نرمافزارها برای رسیدن به قلب راکتور استفاده میکنند. مشکلترین قسمت برچیدن محفظه فشار راکتور است که بالاترین سطح رادیواکتیویتی را دارد. و این کار فقط از دست شرکتهای بسیار تخصصی برمیآید.
این محفظهها، که ممکن است 13 متر ارتفاع و 700 تن وزن داشته باشند در داخل ساختمان محفوظی پنهان شده است که شکلی شبیه به کره دارد و از دیوارههای آن از فولادی سی سانتیمتری ساخته شده است.
با این حال و این همه تکنولوژی، فاجعه سال 2011 فوکوشیما و 1986 چرنوبیل، در دنیا به عنوان فجایعی با بدترین پیآمدهای نشت هستهای شناخته شدهاند.
