شناسایی مناطق مستعد از لحاظ اقلیمی جهت احداث نیروگاه‌های خورشیدی در استان کرمانشاه با استفاده از مدل منطق فازی

این پژوهش با توجه به روند کاهشی منابع تجدید­ناپذیر و لزوم استفاده از انرژی‌های جایگزین دارای اثرات مخرب زیست محیطی کمتر با هدف پهنه­بندی و مکان‌یابی نقاط مستعد جهت استقرار نیروگاه خورشیدی با تکیه بر فراسنج‌های اقلیمی در استان کرمانشاه انجام شده است.

ابتدا نقشه­های مجموع ساعات آفتابی سالانه، تابش کل خورشیدی، تعداد روزهای ابری، تعداد روزهای بارانی، تعداد روزهای گرد و غباری، میانگین سالانه رطوبت نسبی، ارتفاع و مجموع بارندگی سالانه به عنوان مهمترین عوامل اقلیمی موثر بر میزان تابش خورشیدی در محیط GIS تولید شدند.

پس از استانداردسازی نقشه­ها و تبدیل آنها به لایه­های ارزشی در بازه 0 تا 1 از طریق دو روش ضرب فازی و گامای فازی 9 0 با هم تلفیق شدند و نتایج حاکی از این بود که مناطق جنوبی، جنوب‌غربی و همچنین غرب استان (اسلام‌آباد‌غرب و سرپل‌ذهاب) از استعداد بیشتری جهت احداث نیروگاه خورشیدی برخوردارند.

با مقایسه دو روش فازی گاما و فازی محصول و تطبیق نقشه‌های خروجی از این دو مدل با نقشه‌های پارامترهای اقلیمی، این نتیجه حاصل شد که روش گامای فازی 9 0 از انعطاف، دقت و اطمینان بیشتری جهت تلفیق و پهنه‌بندی نقشه‌های متنوع برخوردار است.