تحلیل حقوقی رویکرد محرمانه بودن قراردادهای نفتی
محرمانه بودن قراردادهای نفتی، در میان پژوهشگران و حقوقدانان موضوعی بحث برانگیز است و با توجه به اهمیت قراردادهای نفتی و نقش اثرگذار آن در بودجه کل کشور، موافقین و مخالفین بسیاری در این زمینه اظهار نظر کرده اند.
موافقین محرمانگی قراردادهای نفتی معتقدند تعهد به امانت داری و رازداری طرفین قرارداد و جلوگیری از سوءاستفاده رقبای نفتی، از علل موجهه محرمانگی است. ا
ما مهمترین دلایل مخالفین عدم امکان نظارت مطلوب، برداشتهای فقهی و قانونی مبنی بر عدم محرمانگی و همچنین سختی دسترسی کارشناسان برای اظهار نظر و استفاده از تجربه قراردادهای گذشته در تنظیم قراردادهای جدید، میباشد.
در مجموعه قوانین کشور نیز، فحوای اصول و مواد قانونی بر عدم محرمانگی قراردادهای نفتی است و تنها قانونی که لفظ محرمانه را برای قراردادهای نفتی به کار برده است قانون اصلاح قانون نفت 1390 میباشد.
با توجه به اینکه در کشور ما در عمل، قراردادهای نفتی محرمانه انگاشته شده، فصل اول این پایاننامه به طرح کلیات مرتبط با موضوع پرداخته و در فصل دوم به بررسی فقهی و حقوقی مطلب در نظام حقوقی ایران اشاره گشته و در انتها تحلیل و نتیجه گیری آورده شده است.
نتیجه بررسیها در این پایاننامه بر رد اطلاق محرمانگی بر کل مفاد قراردادهای نفتی است که در ادامه پیشنهاد میگردد با صدور مجوز و جداسازی مفاد خاص و ویژه قراردادها که رویکرد محرمانگی به لحاظ امنیت حقوقی و اقتصادی برآن ها ضروری است، بتوان در عین محرمانه بودن، راه بررسی حقوقی برخی بندهای قراردادهای نفتی را برای جامعهی حقوقی کشور گشود.
اساتید راهنما: دکتر سید علی محمد یثربی
سال انتشار: اردیبهشت 95