آنگولا؛ کشور پیشرو آفریقا در احیای جنگل‌ها
پروژه بهسازی احیای جنگل در استان بیِه در قلب آنگولا، به کاشت نهال‌هایی برای سرسبز‌سازی مناطق بایر این کشور می‌پردازد. این پروژه توسط نیروهای مسلح این کشور حاصل‌خیز آفریقایی طراحی و اجرا شده‌است. در آنگولا مناطق بسیاری مثل زمین‌هایی که خاک سطحی آن‌ها برای معادن الماس برداشته و پوشش گیاهی آن‌ها تخریب شده، دچار جنگل زدایی شده‌اند. معادن آنگولا نقشی کلیدی در اقتصاد این کشور ایفا می‌کنند.
به گزارش «انرژی امروز» از یورونیوز، پروژه بهسازی احیای جنگل نه تنها به اشتغال جوانان و کهنه سربازان کمک می‌کند، بلکه آگاهی عمومی را در مورد نیاز به مقابله با جنگل‌زدایی افزایش می‌دهد و باعث پرورش گونه‌های نوین گیاهی می‌شود که می توانند در شرایط تغییرات اقلیمی بهتر عمل کنند.
آنگولا به دنبال استراتژی ملی جنگل کاری و احیای جنگل خود که در سال ۲۰۲۰، یک میلیون نهال مانگرو را در سال ۲۰۲۱ در اقصی نقاط این کشور کاشت. این قسمتی از اقدامات آنگولا برای انطباق آفریقا با تغییرات اقلیمی است که به اتحادیه آفریقا ارائه شده است.
اسمارالدو بوونتورا ساکولوکوسو، مدیر فنی فورستری پروداکشن می‌گوید: «ما تاکنون ۴۸ هکتار از زمین‌ها را زیر کشت بردیم. ۸ هکتار از آن را ماهون و ۴۰ هکتار باقی مانده را از نژادهای مختلف اُکالیپتوس کاشتیم. حدود ۲۰۰ نفر در این عملیات همکاری می‌کنند. در قدم اول خاک مناسب کاشت نهال‌ها را آماده می‌کنیم. برای این کار از خاکستر پوسته برنج استفاده می‌کنیم. گسترش جنگل‌ها بسیار زمان‌بر است. من امروز می‌کارم اما بچه‌ها و نوه‌هایم از کاشته من استفاده خواهند کرد.»
اَوِلینا کاتمبو دا کاستا مسئول منطقه سازگاری است، در این منطقه نهال‌ها پیش از کاشت در طبیعت به بلوغ می‌رسند. او می‌گوید: « گیاهان به طور مداوم یک تا دو ماه قبل از این که به مکان تعیین شده انتقال یابند تحت نظارت قرار می گیرند. این گیاهان برای سازگاری نیاز به زمان دارند. ما مناطق بایر زیادی داریم، بنابراین باید پروژه‌ای را برای کاشت مجدد در این مناطق طراحی میکردیم. ما می‌خواهیم نگرش مردم را نسبت به پروژه خود مثبت کنیم.»
پروژه بهسازی احیای جنگل همچنین دارای بخش تحقیق و توسعه و شناخت گونه‌های سازگار با آب و هوای متغیر آنگولا است. آگوستو فوتی، رئیس واحد تحقیق و توسعه می‌گوید: « ما می‌خواهیم مطالعات مربوط به تنوع یا بهبود ژنتیکی چندین گونه را انجام دهیم و در رابطه با ظرفیت سازگاری گونه‌های دیگر در اکوسیستم آنگولا را تحقیق کنیم. انجام این پروژه می‌تواند در چیپتا به افزایش آگاهی در مورد نیاز به احیای جنگل در سراسر آنگولا کمک کند. این پروژه برای من مثل خلق کردن می‌ماند، مثل به‌جا گذاشتن میراثی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. فرزندان ما باید بدانند که چرا کاشت درخت برای ما مهم است و چرا باید درختان را جایگزین و جنگل های جدید ایجاد کنیم. زیرا این جنگل ها ما را از فجایع و بلایای بزرگ مانند بیابان‌زایی محافظت می کنند.»
