دلایل نه به پتروشیمی بهشهر
ناصر کرمی | پژوهشگر محیط زیست
پروژه پتروشیمی بهشهر ارزیابی محیط زیستی ندارد. یا اگر هم اخیرا تهیه کرده‌اند قابل انتشار نیست. چرا؟
چونکه اساسا پروژه امکان اخذ استانداردهای اجباری محیط زیستی را ندارد. یک کارشناس محیط زیست که پیش از این توسط کارفرمای پروژه مورد رجوع قرار گرفته برای تهیه طرح ارزیابی محیط زیستی و حاضر به انجام این کار نشده مشخصاتی از پروژه و دلایل رد آن را بدین شرح توضیح داده است:
* هدف از این پروژه تولید پروپیلن از گاز طبیعی است. آبگیر پروژه مقرر است میانکاله باشد. از آنجا میخواهند ده کیلومتر لوله بکشند تا محل پروژه.
* مهمترین مسئله پروژه همین موضوع آب و پساب است. و البته اینکه چنین پروژه ای غلظت NOx خیلی بالایی دارد و جهت باد غالب هم به سمت غرب یعنی آشوراده و بندر ترکمن است.
* برای کولینگ برداشت ۱۰ میلیون متر مکعب آب از دریا پیش بینی شده، ۸۰ درصد این حجم آب با حرارت و شوری بالا به دریا برمی‌گردد که اساسا اکوسیستم دریایی پیرامون را می‌تواند تغییر دهد.
*طبق استاندارد در فاصله ۲۰۰ متری دریا نباید میزان افزایش دما بیش از ۳ درجه و غلظت شوری بیش از ۱۰ درصد باشد که بعید است این پروژه بتواند این استانداردها را پاس کند.
به این موارد باید اثرات اکوسیستمی بر محیط تقریبا بسته میانکاله با خودپالایی محدود آن را هم افزود.
* مسئله بارگذاری خارج از قاعده بر چشم انداز پیرامون را هم باید اضافه کرد که معمولا در ایران در ارزیابی‌های محیط زیستی هم به آن توجه نمی‌شود.
