چه عاملی ادامه حیات در کره زمین را ممکن می‌سازد؟
آب و هوای کره زمین در مدت سه میلیارد و هفتصد سال گذشته دستخوش تحولات بزرگی شده است، از فوران‌های عظیم آتشفشانی در سراسر زمین گرفته تا عصر یخبندان و تغییرات چشمگیر در تابش‌های خورشیدی. با تمام این احوال قلب زمین به تپش خود ادامه داده است.
به گزارش «انرژی امروز» از یورو نیوز، پس چرا حیات در تمام این مدت وجود داشته است؟ یک بحث این است که زمین نوعی مکانیسم تثبیت کننده دارد تا دما را برای زندگی مناسب نگه دارد.
جدیدترین پژوهش محققان دانشگاه ماساچوست (ام‌آی‌تی) نشان می‌دهد که سیاره زمین از سازوکاری برخوردار است که می‌تواند در طی هر صد هزار سال تغییرات آب‌و‌هوایی بوجود آمده را اصلاح کند و دمای جهانی را در محدوده ثابت و قابل سکونت نگه دارد.
چطور چنین چیزی ممکن است؟
یک مکانیسم محتمل همان فرسایش در اثر هوا یا «هوازدگی سیلیکات» است. فرآیند آهسته‌ای که طی آن سنگ‌های سیلیکات دچار واکنش‌های شیمیایی می‌شوند و دی اکسید کربن را از جو و رسوبات اقیانوس بیرون می‌کشند و این گاز را در سنگ‌ها به دام می‌اندازند.
مکانیسم هوازدگی سیلیکات می‌تواند دی اکسید کربن و درنتیجه دمای کره زمین را کنترل کند. اما تاکنون هیچ‌گاه شواهد مستقیمی مبنی بر عملکرد مستمر آن وجود نداشته است.
بر اساس یافته‌های جدید که از بررسی تغییرات میانگین دمای جهانی در ۶۶ میلیون سال گذشته به دست آمده نشان می‌دهد که الگوی ثابتی وجود دارد که در آن، نوسانات دمایی زمین در فواصل زمانی صد هزار ساله به تدریج کاهش می‌یابند. مدت زمان این اثر مشابه بازه‌های زمانی است که برای یک دوره کامل هوازدگی سیلیکات پیش‌بینی می‌شود.
کنستانتین آرنشیت، دانش‌آموخته رشته علوم زمین، جو و سیاره در دانشگاه ام‌آی‌تی می‌گوید: «نتایج این تحقیق از این جهت امیدوارکننده است که دریافتیم که بالاخره معضل گرمایش زمین از طریق ساز‌و‌کار بازخورد زمین به خودش، اصلاح خواهد شد. اما از سوی دیگر، صدهزار سال طول خواهد کشید تا این اتفاق بیفتد، بنابراین برای حل مسائل امروزی به اندازه کافی وقت نداریم.»
این تحقیق از آن جهت حائز اهمیت است که هرگز از روی بررسی داده‌های قابل اندازه‌گیری ثابت نشده بود که چنین سازوکاری بتواند به طور مداوم آب و هوای زمین را بازتنظیم کند.
