بررسی حفر چاه‎های افقی با طول زیاد (ERD) در سراسر جهان

چاه‎های افقی با طول زیاد به چاه‎هایی انحرافی گفته می‎شود که طول آنها در جهت افقی زیاد است. این چاه‎ها در جاهایی حفاری می‎شوند که محدوده‎ی مخزن هیدروکربوری کوچک بوده و چندین کیلومتر از محل حفاری فاصله دارند. از مزایای این فن‎آوری می‎توان به مواردی مثل کاهش تعداد سکوهای لازم برای حفاری مخزن در بخش دریا، در بخش‎هایی که محدودیت سطحی دارند و در بخش‎هایی از خشکی که می‎توان به مخزن هیدروکربوری در بخش دریا دست یافت، همچنین کاهش هزینه‎های خطوط لوله و تجهیزات زیرسطحی در بخش دریایی و در نهایت کاهش مخاطرات زیست محیطی اشاره کرد. حفاری به‎روش 3ERD برای اولین بار در 1919 برای حفر چاهی از ساحل به زیر بخش دریایی مخزن استفاده شد. به دلایلی که روشن است مخازنی که تراوایی کم دارند جهت دستیابی به افزایش تولید نیازمند حفر چاه افقی بوده و امروزه حفر چاه‎های افقی با طول زیاد در دنیا رو به گسترش است؛ زیرا این فن‎آوری یک فن‎آوری مرزی است که محدوده‎های حفاری را به چالش می‎کشاند. از مهم‎ترین چالش‎های این نوع حفاری، تمیزسازی، پایداری دیواره‎ی چاه و کنترل فشار درون‎چاهی در بخش حفره‎ی افقی است. در این مقاله ضمن بررسی زمینه‎های توسعه‎ی چاه‎های ERD، مطالعه‎ی موردی این نوع چاه‎ها در سراسر جهان ارزیابی خواهد شد.