چه کسی وزیر نفت است؟
رامین فروزنده، کارشناس و تحلیلگر حوزه انرژی، به نقد تضعیف جایگاه وزارت نفت در تصمیم‌گیری‌های حوزه صنعت نفت پرداخت.
به گزارش انرژی امروز، فروزنده در یادداشتی تلگرامی نوشت: مهم نیست موضوع چه باشد: احداث جاده و پل برای دسترسی محلی، تعیین نرخ خوراک، استخدام نیروی انسانی، قراردادهای جدید نفتی و … . در هر صورت، وزارت نفت در بهترین حالت یکی از ذی‌نفعان است و انبوه نهادهای دیگر (که ممکن است جزء دولت یا حتی قوای سه‌گانه هم نباشند) دست‌اندرکارند که تصمیم نهایی در بسیاری موارد با آنهاست؛ اگرچه پاسخگو و مسوول وزیر نفت باشد.
وی تاکید کرد: آنچه می‌بینیم نشان‌دهنده حاکمیت قانون، نظم سیاسی و پرهیز از تصمیم‌گیری فردی نیست؛ بلکه شکلی از آشفتگی و فقدان نظام تدبیر است.
در ادامه این تحلیل آمده است: این موضوع که در تمامی موضوعات جاری وزارت نفت، به چنین شکلی نمایندگان، نهادهای نظارتی، اشخاص حقیقی، فعالان دانشجویی، رسانه‌ها و… حاکمیت، سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری را از مسیر حرفه‌ای منحرف می‌کنند، بذری است که میوه آن را در سهم ناچیز ایران از بازار گاز، انبوه میادین توسعه‌نیافته، ناکارآمدی عمومی ناشی از تلاش برای راضی کردن ذی‌نفعان (به شکل استخدام آشنایان، هزینه‌های جانبی پروژه‌ها و حتی تعریف پروژه بدون توجیه اقتصادی)، تاخیر در انعقاد قرادادها، و موارد متعدد دیگر یافت.
فروزنده می‌نویسد: حکمرانی ضعیف، در اقتصاد ایران نیز به شکلی مشابه وجود دارد. خروجی این وضعیت را با نگاهی به شرایط نامساعد ایران در شاخص‌های انجام کسب‌وکار (بانک جهانی)، رقابت‌پذیری (مجمع جهانی اقتصاد)، آزادی اقتصادی (بنیاد هریتج)، فساد (سازمان شفافیت ) و … می‌توان دریافت.
وی در پایان تاکید کرد: تصویر فوق، نیازمند اصلاح است. حکمرانی ضعیف را نمی‌توان تحت عنوان انتقادپذیری یا اجرای قانون توجیه کرد.
