تحلیل ظرفیت بهینه نیروگاهی در ایران و بررسی اثرات صرفه‌جویی مصرف انرژی برآن

نیاز مبرم و فزاینده به انرژی الکتریکی به ویژه در بخش‌های صنعتی، خانگی، تجاری و کشاورزی از یک سو و محدودیت منابع انرژی فسیلی در کنار افزایش نگرانی­های زیست محیطی ناشی از مصرف این منابع برای تولید برق از سوی دیگر، لزوم برنامه‌ریزی بلندمدت برای فرآیند عرضه و مصرف انرژی الکتریکی را اجتناب­ناپذیر ساخته است.

هدف اصلی این مطالعه، ارزیابی اثرات صرفه‌جویی انرژی بر توسعه بخش نیروگاهی کشور می‌باشد. بر این اساس، با به ‌کارگیری ابزار تحلیلی مناسب توسعه سیستم عرضه برق در  قالب سناریوهای ادامه روند کنونی و صرفه‌جویی انرژی با یکدیگر مقایسه می‌شوند. برای انجام این مهم، با بهره‌گیری از مدل MESSAGE، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور برای یک افق زمانی 35 ساله از سال 1395 تا 1430 مدل‌سازی می‌شود.

در این مدل، کل هزینه‌های سیستم عرضه انرژی الکتریکی به منظور تأمین تقاضای نهایی برق حداقل می‌گردد. یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است ظرفیت نصب شده از حدود 73 هزار مگاوات در سال 1393 با رشد سالانه معادل 6 3 درصد در پایان دوره  بر اساس سناریوی مرجع به 250 گیگاوات خواهد رسید که این رقم بر اساس سناریوی صرفه‌جویی انرژی به میزان 90 گیگاوات کاهش یافته و در پایان دوره با رشد سالانه‌ای معادل 4 2 درصد به 160 گیگاوات خواهد رسید. این مسأله هزینه‌های سرمایه‌گذاری اولیه را به میزان 75 میلیارد دلار در طول دوره مطالعه کاهش می‌دهد.