مضر بودن بیش از 80 درصد رنگ های ترافیکی برای محیط زیست

تالار مشاهیر پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی چهارشنبه میزبان کارشناسان و مدعوین پنجمین همایش ملی رنگ های ترافیکی، خط کشی و ایمنی راه ها بود.دبیر این همایش اظهار داشت: این همایش با شعار بهبود کیفیت و با هدف به تصویر کشیدن مشکلات در زمینه خط کشی راه ها برگزار می شود.دکتر مجتبی میرعابدینی با اشاره به رشد روزافزون جمعیت کشور و تمایل به استفاده از شبکه راه ها ادامه داد: نیاز به ارتقای ایمنی اهمیت بیشتری یافته و بحث خط کشی ها به عنوان مشخص ترین روش کنترل ایمنی راه ها مطرح است. به این دلیل بهبود عملکرد و دوام خط کشی ها با استفاده از روش های نوین در ارتقای ایمنی اهمیت ویژه ای دارد.وی یکی دیگر از اهداف همایش را اجرای برنامه جامع مدیریت خط کشی راه ها برشمرد و گفت: با تدوین این برنامه امکان پیش بینی نیازهای راه های مختلف از جهت خط کشی وجود خواهد داشت و علاوه بر صرفه جویی در منابع و کاهش میزان مصرف مواد خط کشی وجود دارد.عضو هیات علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی در مورد این برنامه توضیح داد و افزود: بسیاری کشورهای پیشرفته برنامه مشابهی از سال های قبل داشته اند، چنین برنامه هایی کمک می کند برنامه ریزی برای سازمان راهداری و ترافیک شهرداری آسان تر شود. وی خاطرنشان کرد: برنامه مدیریت جامع خط کشی راه ها با سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در سطح کشور اجرا می شود و استان البرز به عنوان استان پایلوت برای اجرا در نظر گرفته شده است.میرعابدینی افزود: مولفه های برنامه مشخص شده و محورها باید ارزیابی شود و نوع پیمانکار و مصالح نیز باید تعیین شود و به عنوان یک مولفه در مدل ریاضی سنجیده شود تا قابلیت پیش بینی عملکرد خط کشی مشخص شود.

محیط زیست قربانی رنگ های حلال پایه

وی در مورد آسیب رسیدن به محیط زیست به دلیل رعایت نکردن مسائل زیست محیطی در تولید رنگ ها نیز توضیح داد: یکی از معضلاتی که در این رنگ ها با آن روبرو هستیم استفاده از رنگ های حلال پایه است که در کشورهای پیشرفته منسوخ شده است.دبیر همایش رنگ های ترافیکی، خط کشی و ایمنی راه ها اظهار داشت: به ازای هر کیلوگرم رنگ ترافیکی حلال پایه حدود 300 تا 500 گرم حلال وارد محیط زیست می شود و اگر آمار تقریبی بین 10 تا 15 درصد مصرف رنگ های کشور که به رنگ های ترافیکی اختصاص دارد را در نظر بگیریم مقدار قابل توجه می شود. به گفته میرعابدینی بر اساس براوردی سالانه مصرف رنگ‌ های ترافیکی در کشور بین 40 تا 50 هزار تن در سال است و حلال های آسیب زننده زیادی وارد محیط زیست می شودوی در پاسخ به این سوال که دلایل استفاده نشدن از رنگ‌های آب پایه چیست نیز گفت: دو مانع اصلی در این زمینه وجود دارد؛ یکی اینکه ر‌نگ‌های حلال پایه نسبت به رنگ های آب پایه ارزان تر هستند و دلیل دیگر کیفیت است؛ یعنی هنوز رنگ‌ های خط کشی آب پایه کیفیت لازم را برای سرویس دهی مناسب ندارند در حالیکه در بسیاری کشورها رنگ های آب پایه استفاده می شود.وی گفت: البته پروژه ای داخل پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی در این زمینه انجام شده که کارایی خوبی دارد ولی دلایل اقتصادی باعث می شود تولیدکننده ها تمایلی به تولید این نوع رنگ‌ ها نداشته باشد.

از نتایج پژوهش ها استفاده نمی شود

رئیس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی نیز در مورد اهمیت همایش گفت: بیش از 80 درصد رنگ هایی که اکنون برای خط کشی ها و نمادهای ترافیکی (رنگ های ترافیکی) استفاده می شود رنگ های سردپایه حلالی است که در بیشتر کشورهای دنیا کنار گذاشته شده اند.دکتر مهدی نکومنش ادامه داد: این رنگ ها در دمای مختلف قابل استفاده است ولی حلال آن بعد از مدتی می پرد و وارد طبیعت می شود که از این جهت برای محیط زیست بسیار مضر بوده و از جهت دیگر ماندگاری زیادی ندارد و باید در مدت کمی بهسازی شود.وی اظهار داشت: پژوهشگاه که وظایفی‌ در سطح ملی دارد از سال 82 فعالیت خود را در زمینه رنگ های ترافیکی آغاز کرده و به نتایجی رسیده است ولی مسئولان باید از این پژوهش ها استفاده کنند که در همه دوره ها از پژوهش های داخلی استفاده نمی کنند.همزمان با این همایش که در دو روز ( 13 و 14 آذر) در محل پژوهشگاه برپابود، نمایشگاهی با حضور شرکت های تولیدکننده رنگ برپاست.همچنین 10 مقاله به دبیرخانه همایش رسیده و در همایش ارائه شد و 10 کارگاه آموزشی برای دانشجویان و علاقمندان برگزار گردید.