ریشه‌یابی بحران کمبود نیروی انسانی استارتاپ‌ها
با وجود نرخ بیکاری حدود ۱۱ درصدی در اقتصاد ایران و وجود بیش از ۳٫۱ میلیون بیکار طبق آخرین اعلام مرکز آمار ایران، در حوزه استارتاپ‌ها همچنان کمبود نیروی کار وجود دارد.
کمبودی که جدی است
محمد زاغری، کارشناس منابع انسانی استارتاپ‌هاست و بیش از پنج سال است در اکوسیستم استارتاپی فعالیت می‌کند و به انتخاب و گزینش افراد متخصص جایگاه‌های مختلف کاری استارتاپ‌ها کمک می‌کند. زاغری که تا به‌حال در جذب نیرو با استارتاپ‌های مثل ریحون، کارپینو و…سابقه همکاری دارد در گفتگو با تجارت‌نیوز از کمبود نیروی انسانی متخصصی که دنیای استارتاپ‌ها با آن مواجه است سخن می‌گوید و معتقد است: اغلب استارتاپ‌ها در آغاز راه و حتی در مسیر حرکتی، نمی‌دانند به چه رول‌هایی احتیاج دارند. فاندرها در گام اول در انتخاب کوفاندرها اغلب نمی‌داند به چه رول‌هایی باید توجه کنند و به آسانی از کنارش می‌گذرند. معمولا رول‌هایی که استارتاپ‌ها به آن احتیاج دارند در سه دسته جای می‌گیرند. هاسلر، هیپستر و هکر. براساس مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۷ در کل دنیا منتشر شد و حسابی سروصدا کرد، سومین عامل شکست استارتاپ‌ها ریشه در همین مساله دارد.
تئوریسین‌هایی که در اجرا ضعیفند
الیسا یاحقی یکی از مدیران جذب نیروی انسانی حوزه استارتاپ‌هاست که تجربه همکاری با هولدینگ‌هایی مثل صنایع سیمان زابل، غفاری، بانه زرین، بوکا و استارتاپ تپسی را در کارنامه کاری‌اش دارد.
یاحقی که این روزها مشغول بزرگ‌ترین پروژه استارتاپی تحت نظر کمپانی ریتیل است در گفتگو با تجارت‌نیوز، صحبت‌هایش را در خصوص کمبود نیروی انسانی استارتاپ‌ها شروع می‌کند: این روزها بیشتر از اینکه با مشکل کمبود نیروی انسانی مواجه باشیم، درگیر رزومه‌های فیک هستیم. بسیاری از نیروها خود و توانایی‌هایی که دارند را بیشتر از چیزی که هستند نشان می‌دهند و در مصاحبه‌های کاری، توانایی‌هایی که دارند را بزرگنمایی می‌کنند و در ظاهر تجربیات خوبی در کارنامه دارند؛ در حالی که در مرحله اجرا ضعیف عمل می‌کنند و نشان می‌دهند تئوریسینی بیش نیستند.
کارمند خوب بهتر از مدیر شکست خورده
هومن رضوانی، مدیر بازاریابی دیجیتال شرکت کسرا در پاسخ به تجارت‌نیوز درباره علت کمبود نیروی انسانی درحوزه استارتاپ‌های ایرانی می‌گوید: اکثر مشاغل ایرانی با کمبود نیروی متخصص مواجهند و این قضیه فقط مختص استارتاپ‌ها نیست. به خصوص این ضعف در شهرستان‌ها بیشر از دل پایتخت دیده می‌شود. دلیل این ضعف هم بسیار ساده است. در تمام مقاطع تحصیلی از دبستان تا دانشگاه تدریس این سیستم به صورت تئوری انجام می‌پذیرد و در هچ موردی به شکل عملی به آن پرداخته نمی‌شود.
