افت ارزش سهام شرکت شورون

پس از عملکرد موفق سال گذشته، فقط یک خرید ریسکی لازم بود تا سهام شورون، کاهشی 17 درصدی پیدا کند و بدترین عملکرد را بین 20 شرکت بزرگ جهانی در سال جاری داشته باشد. در مقایسه،‌ سهام اکسون موبیل در سال جاری تنها 2 درصد کاهش یافته است.

در حالی که اکسون موبیل جای پای خود را در استخراج نفت شیل هر روز محکم‌تر می‌کند، شورون مدت‌هاست با تمام توان برای ورود به استخراج نفت از کشور گویان تلاش می‌کند. کارشناسان نفتی معتقدند خروج این شرکت از وضعیت فعلی ممکن است نیازمند زمانی طولانی باشد. همین موضوع سبب شده خریداران بزرگ سهام در وال استریت نسبت به آینده این شرکت بدبین شوند. با این حال باید در نظر داشت که طی سال‌های آینده، گویان بیشترین افزایش تولید خارج از اوپک را خواهد داشت. تا قبل از خرید شرکت هس توسط شورون، اکسون موبیل بزرگ‌ترین استخراج‌کننده نفت در گویان بود.

این شرکت بیست و سوم اکتبر سال جاری با تهاتر 53 میلیارد دلار از سهامش برای خرید شرکت هس (HES) باعث ناامیدی سهامداران خود شده بود. این کاهش طی چند هفته گذشته پس از درز گزارش درآمد ناامیدکننده‌ای که شامل اخبار تاخیر غیرمنتظره در توسعه یک میدان نفتی کلیدی در قزاقستان بود، به رسانه‌ها راه یافت. این خرید در بازارهای انرژی به عنوان ضعف استراتژیک شورون در توسعه میادین نفتی تحت کنترلش تلقی شد.

طی سال‌های اخیر، تقریباً از هر ۳ بشکه نفت اکتشاف شده در دنیا یک بشکه متعلق به گویان بوده و تولید و صادرات این کشور با بازیگری اصلی شرکت اکسون هر روز بیشتر از قبل شده است. اکتشاف و استخراج نفت در گویان باعث شده رشد ناخالص سرانه ملی این کشور که در سال 2007 کمتر از 2000 دلار بوده در سال 2020 به بیش از 9800 دلار برسد. پیش‌بینی شده تولید نفت این کشور به زودی به یک میلیون بشکه در روز برسد.

دارایی‌های کلیدی نفت و گاز شورون در استرالیا، قزاقستان، خلیج مکزیک و حوزه پرمین تگزاس و نیومکزیکو قرار دارد. این شرکت در سه ماهه سوم سال جاری میلادی 3.1 میلیون بشکه در روز نفت تولید کرده که رتبه دوم را در بین تولیدکنندگان نفت پس از اکسون موبیل با 3.7 میلیون بشکه در اختیار داشته است.

شورون طی سال‌های گذشته با سرمایه‌گذاری‌های منظم، خریدهایی مانند معامله 13 میلیارد دلاری برای Noble در سال 2020 کنترل چند میدان گازی را به دست گرفته بود. خرید شرکت هس باعث شده کارشناسان به این نتیجه برسند که دوره درخشش شورون یا گذشته و یا با خطر مواجه شده است.

این شرکت به تازگی در مدیریت دو مورد از مهم‌ترین دارایی‌های خود به مشکل برخورد کرده است. در اوایل سال جاری، اعلام کرد که در حوزه نفتی «پرمین» با کمبود تولید مواجه شده و احتمالاً رسیدن به هدف استخراج یک میلیون بشکه‌ نفت در روز در آنجا تا سال 2025 که در حال حاضر 775000 بشکه است، دشوارتر خواهد شد.

مشکلات در قزاقستان نیز به مرور در حال بزرگ‌تر شدن است؛ جایی که این شرکت اپراتور اصلی و مالک 50 درصد میدان نفتی بزرگی به نام «تنگیز» است که حدود 750000 بشکه در روز تولید می‌کند. شورون در کنفرانس سه ماهه سوم سال جاری خود از تاخیر در یک پروژه توسعه مهم خبر داد که قرار بود به افزایش تولید، تا یک میلیون بشکه در روز، از اواخر سال 2024 تا سال 2025 کمک ‌کند.

با این حال از نظر تاریخی، مدیریت میادین پیچیده انرژی (به‌طور خاص مناطق نفتی) نقطه قوت شورون محسوب می‌شود. مدیریت مناطق نفتی پرمین و تنگیز سوالاتی در مورد اینکه شورون توان مدیریت و توسعه پروژه‌های بزرگ را دارد یا نه، مطرح کرده، اما برخی کارشناسان معتقدند شورون «به اندازه کافی مجازات شده» شده و به مسیر قبلی خود باز خواهد گشت.

افت فعلی قیمت سهام شورون نگران‌کننده است اما هنوز برای نتیجه‌گیری در بازار عظیم سوخت‌های فسیلی زود است.