بازترسیم نقشه کشتیرانی جهان و افزایش تولید انتشارات با تحریم‌های غرب علیه روسیه
تامین‌کنندگان جهانی سوخت به مسیرهای طولانی‌تر و پرهزینه‌تر روی می‌آورند در نتیجه انتشارات کربن هم بیشتر می‌شود، زیرا محدودیت‌های غرب بر محموله‌های روسیه، الگوهای جهانی حمل و نقل انرژی را تغییر داده است.
به گزارش «انرژی امروز» از رویترز، به گفته دو منبع آگاه در بخش حمل و نقل، در نتیجه ممنوعیت اتحادیه اروپا برای سوخت روسیه که از 5 فوریه آغاز شد، تانکرهای حامل فرآورده‌های نفتی پاک مانند بنزین، گازوئیل، سوخت جت و نفتا بین 16 تا 18 روز سفر می‌کنند تا کالاهای روسیه را به برزیل یا محموله‌های ایالات متحده را به اروپا برسانند.
این دو منبع، یک کارگزار در یک شرکت بزرگ دلالی کشتی است و یک اجاره کننده فعال در تجارت نفتا روسیه که برای ساخت پلاستیک و مواد پتروشیمی استفاده می‌شود، این دو می‌گویند که امروزه برای اینکه یک کشتی از روسیه به اروپا برسد چهار تا شش روز بیشتر طول می‌کشد.
این ممنوعیت در کنار توقف فروش نفت خام روسیه به اروپا و همچنین سقف قیمت‌های غربی در اواخر سال گذشته صورت گرفت.
از زمان شروع این ممنوعیت، «شاخص تانکر پاک» Clean Tanker Index منتشر شده توسط بورس بالتیک، که میانگین نرخ حمل و نقل برای سوخت‌های کشتیرانی مانند بنزین و گازوئیل را در برخی از مهمترین مسیرهای جهانی اندازه گیری می‌کند، بیش از دو برابر شده است.
ترسیم مجدد نقشه کشتیرانی نشان دهند تأثیر تلاش‌های غرب برای تنبیه روسیه به دلیل تهاجم سال گذشته به اوکراین است که حتی در شرایطی که سیاست‌گذاران نگران تورم و خطر رکود اقتصاد جهانی هستند بر ناامنی عرضه و افزایش قیمت‌ها افزوده است.
دیلن سیمپسون، تحلیلگر حمل و نقل در شرکت تحلیل نفت ورتکسا Vortexa، در یادداشتی در 31 مارس نوشت: «نه تنها سفرها بسیار طولانی‌تر هستند، بلکه رفتار حمل و نقلی کشتی‌ها نیز تغییر کرده، و کشتی‌ها را از فعالیت در سایر بازارهای CPP (محصولات نفتی پاک) باز می‌دارد.»
بر اساس داده‌های رفینیتیو و کپلر، محموله‌های سوخت روسیه به خریداران دوردست در برزیل، ترکیه، نیجریه و مراکش ارسال می‌شود، زیرا مسکو تجارت از دست رفته اروپا را جبران می‌کند، در حالی که بر اساس داده‌های حمل و نقل اروپا از آسیا و خاورمیانه سوخت بیشتری مانند گازوئیل از آسیا و خاورمیانه وارد می‌کند.
دو منبع پالایشگاهی در شمال شرق آسیا گفتند که محموله‌های آسیایی به نوبه خود توسط سوخت‌های روسیه در آفریقا و مدیترانه شرقی جابجا می‌شوند و برای ذخیره‌سازی موقت به مرکز ترکیبی سنگاپور هدایت می‌شوند.
این منبع کارگزار کشتی می‌گوید واردکنندگان اروپایی که محموله‌های نفتا آنها از بنادر روسیه به آنتورپ پیشتر در عرض چهار روز سفر می‌کرد بعد از حمله روسیه به اوکراین باید 18 روز برای عرضه جایگزین از ایالات متحده منتظر بمانند.
ایالات متحده همچنین در بحبوحه ممنوعیت اتحادیه اروپا به عنوان بزرگترین تامین کننده نفتای سنگین به اروپا شناخته می‌شود در حالی که گروه هفت کشور، اتحادیه اروپا و استرالیا قیمت نفتای روسیه را بشکه‌ای 45 دلار و گازوئیل و بنزین را در 100 دلار در هر بشکه برای تجاری محدود کرده‌اند که کشتی‌های غربی و بیمه اروپایی را استفاده می‌کنند. اما برزیل که به طور سنتی واردکننده نفتای آمریکا است، خرید از روسیه را با قیمت‌های جذاب‌تر افزایش می‌دهد.
یک اجاره‌دهنده کشتی در بازار روسیه گفت: با این حال، سفر از روسیه به برزیل می‌تواند 18 روز یا بیشتر طول بکشد و با حداکثر 7 میلیون دلار در هر سفر، هزینه‌های آن تقریباً دو برابر هزینه‌های یک محموله ایالات متحده است.
بندیکت جورج، رئیس قیمت‌گذاری دیزل بر اساس داده‌های انرژی و کالای آرگوس می‌گوید: برزیل در سه هفته اول مارس حدود 240 هزار تن گازوئیل از روسیه دریافت کرد که یک چهارم واردات برزیل را تشکیل می‌دهد و از سهم 12 درصدی روسیه در فوریه و کمتر از 1 درصدی آن در سال گذشته افزایش یافته است.
مسافت زیاد، آلودگی بیشتر
بر اساس داده‌های شرکت ویسل‌ولیو VesselsValue، مقدار فراورده‌های نفتی روسیه که در ماه مارس به برزیل ارسال شده است از 941 میلیون تن مایل دریایی در ماه نوامبر به 3.07 میلیارد تن متریک مایل دریایی در ماه مارس افزایش یافته است. این ارقام بر اساس مایل محموله سنجیده می‌شود که برابر است با مقدار محموله‌ها ضربدر تن متریک در مسافت بر حسب مایل دریایی.
مقدار محموله‌های پاک ارسالی به عربستان سعودی در ماه مارس از 31 میلیون تن مایل دریایی در ماه نوامبر به 1.75 میلیارد تم مایل دریایی افزایش یافته است، در حالی که همین نقل و انتقال به امارات متحده عربی در ماه نوامبر 2.85 میلیارد تن متریک مایل دریایی بوده ولی به 4.43 میلیارد تن متریک مایل دریایی افزایش یافته است.
همین افزیش را در ارسال محموله‌های روسی به کشور توگو هم مشاهده می‌کینم.
واردات برزیل از محموله‌های روسی در فورویه 284 هزار تن متریک بود در حالی که این رقم در ماه سپتامبر به 73 هزار 300 تن بود. در مقابل صادرات روسیه به هلند از 1.15 میلیون تن متریک ماه سپتامبر به 238200 تن در ماه فوریه رسید.
این مسافت‌های طولانی برای روسیه هزینه‌های بالاتری دارد. بر اساس برآوردهای بازار، نرخ حمل و نقل برای بریتانیا/قاره اروپا به غرب آفریقا 55.77 دلار در هر تن برای یک تانکر محصول با بار استاندارد 37000 تن است. این در مقایسه با نرخ شاخص 174.24 دلار در هر تن برای محموله از بنادر بالتیک روسیه به نیجریه، 103.84 دلار برای مراکش و حدود 150 دلار به مصر است.
هر چه در کشتی‌ها بیشتر سفر کنند میزان تولید گازهای گلخانه‌ای هم بیشتر می‌شود. والنتین سیمون، تحلیلگر داده در اتاق فکر حمل و نقل و محیط زیست در بروکسل می‌گوید بر اساس داده‌های مربوط به قبل از همه‌گیری کرونا، افزایش 10 درصدی مسافت پیموده شده برای همه تانکرهایی که به منطقه اقتصادی اروپا سفر می‌کنند و از آن خارج می‌شوند، انتشار گازهای گلخانه‌ای آنها را حدود 1.5 میلیون تن دی اکسید کربن افزایش می‌دهد که برابر با انتشار حدود 750000 خودرو در سال در اروپا است.
