پروژه‌های سدسازی و برق آبی در صدر فهرست خشونت علیه شهروندان هستند

دانشمندان نسبت به خطرات اجتماعی و محیط زیستی مرتبط با پروژه های گذار انرژی هشدار دادند و اعلام کرده اند در میان پروژه های کم کربن انرژی، پروژه های برق آبی بیشترین خسارات اجتماعی و محیط زیستی را به بار می آورند و بیشترین نرخ بیجا شدگی و خشونت ها را به همراه دارند.

به گزارش «انرژی امروز» در یک تحقیق بین‌المللی که به تازگی توسط انستیتو علوم محیط زیست و تکنولوژی دانشگاه بارسلونا (ICTA-UAB) و دانشگاه مک‌گیل کانادا انجام شده است، نقشه جنبش‌های مقاومت مربوط به پروژه های انرژی‌های سبز و سوخت‌های فسیلی ترسیم شده است.

دانشمندان می‌گویند برای کاهش دمای گرمایش زمین به کمتر از 1.5 درجه سانتی‌گراد، باید سوخت های فسیلی کنار گذاشته شوند و از منابع تجدیدپذیر انرژی استفاده شود.

اما آنطور که شواهد نشان می دهد همه جای دنیا چنین ایده هایی را قبول ندارند.

در یک تحقیق بین المللی که توسط  ICTA-UAB انجام شده است محققین هشدار داده‌اند که پروژه های انرژی های سبز می تواند به اندازه پروژه های سوخت های فسیلی با ناسازگاری‌های اجتماعی و زیست محیطی همراه باشند.

هرچند همیشه این طور اعلام شده است که پروژه های انرژی های سبز از نظر محیط زیستی پایدار هستند اما در این تحقیق نسبت به خطرات گذار انرژی هشدار داده شده است.

محققان می‌گویند باید در بازطراحی سیستم های انرژی رویکردی یکپارچه در نظر گرفته شود تا پایداری اجتماعی و محیط زیستی به همراه داشته باشد.

در این تحقیق مخالفت‌ها با بیش از 649 پروژه انرژی بررسی شده است و در ژورنال Environmental Research Letters منتشر شده است.

دانشمندان داده های اطلس جهانی عدالت محیط زیستی (EJAtlas) را به کار گرفته اند که در آن 3 هزار تنش اکولوژیکی به صورت سیستماتیک بررسی شده است.

محققان بررسی کرده اند که پروژه های انرژی بر جنبش های مدنی چه تاثیری دارند، چه نگرانی های به وجود می آورند، چه گروه هایی متاثر از این پروژه ها هستند، و موفقیت این جنبش ها بر ادامه یا توقف یا بازنگری در این پروژه ها چه تاثیری داشته اند.

آنها می گویند تنش بر سر پروژه های انرژی بیشتر جوامع روستایی و بومی را تحت تاثیر قرار می دهد، خشونت و سرکوب‌ علیه مخالفان عمومیت دارد، و در 65 مورد از این بررسی ها یعنی یک مورد از هر 10 موردی که بررسی شده است قتل فعالین این اعتراضات مشهود است.

در این مطالعه کارآمدی اعتراضات مدنی برای توقف پروژه های انرژی هم بررسی شده و به این نتیجه رسیده است که یک چهارم این پروژه ها با بالا گرفتن اعتراضات متوقف شده اند یا به حالت تعلیق درآمده اند.

محققان می گویند گذار از انرژی های فسیلی به انرژی های سبز ذاتا از نظر محیط زیستی و اجتماعی بی خطر نیستند و نشان دهنده نحوه مقاومت جوامع در مقابل سیستم های انرژی است.

و علاوه بر این این تحقیق نشان می دهد که ما در بسیاری از جوامع نباید انتظار داشته باشیم هزینه کربن زدایی سیستم های انرژی کاهش یابد.

دانشمندان از سیاست گذاران انرژی و اقلیم می خواهند در شناساندن تغییرات اقلیم به جنبش های جمعی توجه بیشتری داشته باشند.

این گزارش می گوید در میان پروژه های کم کربن انرژی، پروژه های برق آبی بیشترین خسارات اجتماعی و محیط زیستی را به بار می آورند و بیشترین نرخ بیجا شدگی و خشونت ها را به همراه دارند.

از 160 مورد پروژه نیروگاه های برق آبی در 43 کشور دنیا، تقریبا 85 درصد موارد شاهد تنش های بالا تا متوسط بوده اند.

محلی ها به ویژه با خطر بیشتری مواجه هستند و در هر 6 مورد از 10 مورد مطالعه شده، این خطر برای محلی ها کاملا مشهود بوده است.

دانشمندان می گویند پروژه های سدهای برق آبی نشان داده اند که تکنولوژی های کم کربن می تواند اثرات مخربی بر جوامع داشته باشند و تنش ها را افزایش دهند و حتی منجر به قتل های بیشتری شوند.

گذار انرژی فقط چیزی نیست که مربوط به نوع تکنولوژی و منبع انرژی مصرفی باشد، بلکه باید در نظر داشت چه کسی کنترل کننده و تصمیم گیرنده سیستم های انرژی ماست.

به بیان دیگر پروژه های انرژی های بادی، خورشیدی و ژئوترمال، کمترین تنش ها را به وجود آورده اند و نسبت به سایر پروژه های انرژی کمترین سرکوب ها را شاهد بوده اند.

دانشمندان می گویند همکاری و جامعیت در پروژه های انرژی راه حل کلیدی حل مشکلات و بحران های اجتماعی – محیط زیستی است.

اگر حقوق شهروندی اجتماعات محلی پایمال شود، پروژه های انرژی سبز و قهوه ای، به تخریب اکولوژی و محرومیت اجتماعی ختم خواهند شد.