نقش چین در آینده انرژی ترکیه
وسوسه سرمایه‌گذاری در بخش زغال سنگ ترکیه، می‌تواند آزمونی برای تعهدات رییس جمهور چین در خصوص رهبری تغییرات اقلیم باشد.
به گزارش «انرژی امروز» چین احتمالا بخواهد تعداد نیروگاه‌های زغال سنگ سوز خود را به نصف کاهش دهد اما در خارج از مرزهای خود هنوز هم بر روی زغال سنگ در حال سرمایه‌گذاری است هرچند در داخل مرزها رو به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر آورده است.
در سالهای پیش رو، نوع سرمایه‌گذاری که چین در ترکیه به آن می‌اندیشد، می‌تواند آزمونی سخت برای چین به عنوان رهبر مبارزه با تغییرات اقلیم باشد.
در چند سال گذشته چین توانسته است روابط دوجانبه خوبی با ترکیه برقرار نماید. شرکت‌های فعال در انرژی باد در چین مثل مینگ‌یانگ و گلدویند، که یک ائلاف بین‌المللی از هشت شرکت هستند، در ماه جولای در مناقصه ساخت یک گیگاوات انرژی بادی در ترکیه شرکت کردند که توسط وزارت انرژی و منابع طبیعی این کشور برگزار شده بود.
علی‌رغم وضعیت اضطراری و بی‌ثباتی حاکم بر ترکیه بعد از کودتای نافرجام جولای 2016، شرکت‌های مختلف از جمله از چین، به دنبال پروژه‌هایی در زیرساخت‌های آینده انرژی ترکیه هستند.
تامین امنیت قراردادهای خارجی انرژی به عنوان یکی از اولیت‌های رجب طیب اردوغان، رییس جهور ترکیه مطرح است، رییس جمهوری که امیدوار است با کاهش اتکا به انرژی‌های وارداتی، کسری بودجه کشور را جبران کند. از این رو ترکیه به دنبال استفاده کامل از منابع انرژی داخلی مثل باد، خورشید و نیز زغال سنگ است.
تغییرات اقلیم خود را در ترکیه به خوبی نشان داده است. اعلام برنده شدن زیمنس و شرکت‌های ترکیه‌ای ترکلر و کالیون، با بارش شدید باران همراه بود، از آنجایی که این بارندگی شدید درست ده روز بعد از یک بارندگی شدید دیگر شروع شده بود، باعث خاموشی در شهر شد. به دنبال آن یک تند باد باعث سقوط یک جرثقیل بر روی تانکر نفت در فرودگاه حیدرپاشا شد و نتیجه آن آتش‌سوزی و انفجار بود.
این واقعه به مسوولان ترکیه‌ای نشان داد که شرایط آب و هوایی بد در دنیا به رخ‌دادی معمول تبدیل شده است و به همین دلیل یک نرمال جدید در ترکیه آغاز شد.
از آنجایی که تغییرات اقلیم به دلیل احتراق کربن است، چین می‌تواند یا با سرمایه‌گذاری در برق زغال سنگی در این مسیر راه بپیماید یا اینکه سرمایه انرژی خود را در جهت تاب‌آوری بیشتر هدایت نماید.
صدای اقدامات بالاتر از کلمات هستند
وب سایت Eco-Business به نقل از چاینادیالوگ، نوشته است: در اویل ماه جولای، موافقتنامه اقلیمی پاریس، آزمایش استرس ترامپ را پشت سر گذاشت و 19 عضو از 20 عضو گروه 20 به همراه ترکیه و چین برنامه اقدام برای رشد انرژی و اقلیم هامبورگ را امضا کردند.
اما بیرون از این جلسه اقدامات ترکیه در مورد تغییرات اقلیم و انرژی موثر بودند.
اردوغان در این جلسه در جمع خبرنگاران گفت که مشخص است که تا زمانی که تکنولوژی لازم برای این موافقتنامه منتقل نشود و منابع مالی آن تعیین نشود، ترکیه این موافقتنامه پاریس را به تصویب نخواهد رساند.
در روز نهم جولای، یک روز بعد از این جلسه گروه 20، اردوغان بیست‌ودومین کنگره جهانی نفت را در استانبول برگزار کرد. این اتفاق بزرگ هم همراه با یکی دیگر از رخ‌دادهای آب و هوایی بد در ترکیه بود و این بار اموج گرما به ترکیه حمله کردند.
اردوغان وقتی با رهبران نفتی جهان صحبت می‌کرد گفت که تقاضا برای انرژی تا سال 2050 دو برابر خواهد شد و هدف اولویت‌دار ترکیه تامین انرژی از منابع داخلی ترکیه است که یکی از این منابع، منابع ارزان‌قیمت زغال سنگ بی‌کیفیت است و از طرفی واردات سوخت‌های فسیلی هم ادامه خواهد یافت.
حالا سرمایه‌گذاری چین در ترکیه، کلید دستیابی به این مهم است.
روابط بسیار نزدیک ترکیه و چین
از زمانی که برات البایراک، وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه که اتفاقا داماد اردوغان نیز هست به این سمت برگزیده شده است، سفرهای متعددی به چین داشته تا چینی‌ها را ترغیب به سرمایه‌گذاری در زمینه انرژی این کشور نماید.
در ماه مارس 2016، البایراک و نور بکری رییس اداره ملی انرژی چین، در خصوص همکاری‌های جدید دو کشور در بخش انرژی باهم به گفتگو نشستند. در این دیدارها آلبایراک با تعدادی از غول‌های زغال سنگ چین نیز دیدار داشت.
روزنامه مجمع صادر کنندگان ترکیه نوشته بود که ترکیه به دنبال ایجاد زیرساخت‌های قانونی مناسب، از بین بردن تمام موانع تجاری و نیز توسعه همکاری‌های مناسب در حوزه‌های گمرکی و استانداردها با چین است.
و البته که این علاقه دوجانبه است. شرکت‌های چینی به شدت علاقمند به مشارکت در بازار انرژی ترکیه هستند و به ویژه اینکه بی‌صبرانه منتظر برنامه «مراکز جذب» هستند که در نوامبر 2016 در وضعیت اضطراری کشور اعلام شد.
این برنامه به دنبال جذب سرمایه‌های جدید است و 23 استان در شرق و جنوب شرق کشور را در منطقه آناتولی در بر می‌گیرد، منطقه‌ای که با اقتصاد محلی ناهماهنگی روبه‌روست.
تا کنون 53 شرکت چینی، که 39 شرکت از این 53 شرکت برای اولین بار است در بازار ترکیه وارد شده‌اند، برای دریافت مجوز از وزارت توسعه این کشور درخواست داده‌اند.
فعالیت‌های نزدیک در بخش انرژی
علی‌رغم برخی عقب‌نشینی‌های موقت، بی‌شک ترکیه و چین روابط اقتصادی نزدیک رو‌به توسعه‌ای باهم دارند. چندین موافقتنامه همکاری دوجانبه بین سالهای 2010 تا 2012 امضا شده و به رشد تجارت بین دو کشور کمک کرده است.
در سال 2015، کل صادرات ترکیه به چین برابر با 2.4 میلیارد دلار بود که فقط به اندازه یک دهم صادرات 24.9 میلیارد دلاری چین به ترکیه است.
اردوغان با اشاره به تجارت ناموزون بین دو کشور، امیدوار است سرمایه‌گذاری چین در ترکیه بیشتر شود.
امروزه چین تبدیل به دومین شریک تجاری ترکیه بعد از آلمان و یک شریک تجاری مهم در شرق آسیا برای ترکیه شده است.
ترکیه امیدوار است سرمایه‌های انرژی را به سرعت جذب کند و چین به دنبال گسترش ظرفیت تولید خود به ویژه در بخش برق است آن هم در جاده جدید ابریشم.
دیدار سالهای 2015 و 2017 اردوغان از چین حکم تایید دیگری بر این تلاش‌ها بوده است که به دنبال قراردادهای امضا شده سال 2012 است. یکی از این قراردادها سرمایه‌گذاری 1.5 میلیارد دلاری چین برای ساخت یک نیروگاه زغال سنگ سوز در منطقه آماسرا است.
از نمونه‌های مشابه دیگر، موافقتنامه یک گروه ساخت و ساز نزدیک به دولت ترکیه با چین برای ساخت توربین‌های بادی سینوول برای راه‌اندازی نیروگاه 600 مگاواتی به ارزش یک میلیارد دلار است.
هم وزیر سابق انرژی، تانیر یلدز، و هم وزیر فعلی انرژی آلبایراک، قرادادهای سرمایه‌گذاری در بخش انرژی مثل انرژی هسته‌ای و تولید برق حرارتی را امضا کرده‌اند.
وزیر انرژی ترکیه تاکید کرده است که ترکیه نیاز دارد تا در یک دهه آینده بیش از 50 گیگاوات برق تولید کند و این هدف نیازمند سرمایه‌گذاری 100 میلیارد دلاری است.
