تاثیر انرژیهای تجدیدپذیر بر رشد اقتصادی وکیفیت محیطزیست در ایران
افزایش انتشار گازهای گلخانهای و لزوم اتخاذ سیاستهای مناسب جهت کاهش آن و همچنین ضرورت دستیابی به رشد اقتصادی بالاتر در کشورهای در حال توسعه، توجه اکثر کشورها را به سمت انرژیهای تجدیدپذیر سوق داده است. در واقع انرژیهای تجدیدپذیر یک راهحل مناسب برای دستیابی به توسعه پایدار تلقی میشود.
هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزایش مصرف انرژی تجدیدپذیر (RES)، بر تولید ناخالص داخلی (GDP) و انتشار گاز دیاکسیدکربن (CO2) میباشد. بر این اساس با استفاده از دادههای سری زمانی ایران (2012-1980) و بر مبنای الگوی خود رگرسیون ساختاری (SVAR) به تحلیل رابطه پویا میان سه متغیر انرژی تجدیدپذیر، رشد اقتصادی و انتشار CO2 پرداخته شده است.
نتایج حاکی از آن میباشد که بروز شوکی مثبت در مصرف انرژی تجدیدپذیر، منجر به افزایش رشد اقتصادی و انتشار CO2 میشود، از طرفی تحلیل تجزیه واریانس نیز حاکی از آن است که سهم انرژی تجدیدپذیر در توضیح واریانس خطای پیشبینی GDP و CO2 در سطح پایینی قرار دارد. از این رو با توجه به مزیتهای انرژیهای تجدیدپذیر توصیه میشود افزایش سهم این نوع انرژی از کل انرژی تولیدی کشور در افق کار سیاستمداران قرارگیرد.