بررسی تأثیر پایه‌های مختلف بر فعالیت کاتالیزگر نیکل در واکنش انتقال آب گاز

واکنش انتقال آب گاز یک واکنش گرمازاست که برای غنی‌سازی هیدروژن و کاهش میزان CO در گاز سنتزی استفاده می‌شود. در این تحقیق به بررسی تأثیر کاتالیزگر نیکل با پایه‌های TiO2 ،Al2O3 ،CeO2 ،ZrO2 و SiO2 بر میزان تبدیل مونوکسیدکربن و تولید دی‌اکسیدکربن پرداخته شده است.

نیکل با روش تلقیح مرطوب به پایه‌ها اضافه شده است.به منظور بررسی ساختار و مورفولوژی کاتالیزگرهای ساخته شده، آزمایش‌های SEM ،XRD ،BET و TEM انجام و آزمایش‌های راکتوری درراکتور لوله‌ای از جنس کوارتز انجام شده است. شدت جریان کل برابر با cc min 300 در نظر گرفته شد و mg 150 کاتالیزگر در داخل راکتور بارگذاری گردید.

کارایی کاتالیزگرها در محدوده دمایی C° 500-300 و با نسبت خوراک‌های (بخار آب به مونوکسید کربن) 1، 2 و 4 مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین آزمایش پایداری کاتالیست‌ها به مدت min 570 انجام شده است.

نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهند که بالاترین فعالیت در دمای C° 450 رخ می‌دهد. با توجه به ظرفیت بالای ذخیره‌سازی اکسیژن اکسید سریم، بالاترین تبدیل CO و گزینش‌پذیری CO2، مربوط به کاتالیزگر و Ni CeO2 مقدار بهینه بارگذاری نیکل، 13% وزنی کاتالیست است.