اکوساید در غزه: آیا تخریب محیط زیست جنایت جنگی است؟
تجزیه و تحلیل ماهوارهای که توسط روزنامه گاردین انجام شد نشان میدهد مزارع غزه ویران شده و تقریبا نیمی از درختان منطقه از بین رفتهاند. کارشناسان میگویند در کنار افزایش آلودگی هوا و آب، حمله اسرائیل به اکوسیستمهای غزه، این منطقه را غیرقابل زندگی کرده است.
به گزارش «انرژی امروز» حجم خسارت در غزه هنوز مستند نشده، اما تجزیه و تحلیل تصاویر ماهوارهای توسط گاردین نشان میدهد که حدود 38 تا 48 درصد از پوشش درختان و زمینهای کشاورزی از بین رفته است.
باغهای زیتون و مزارع به زمینهای بایر تبدیل شدهاند. خاک و آبهای زیرزمینی با مهمات و سموم آلوده شدهاند. آب دریا انباشته از فاضلاب و زباله است و هوا، آلوده به دود و ذرات معلق.
سازمانهای محیطزیست میگویند این تخریب تأثیرات عظیمی بر اکوسیستمها و تنوع زیستی غزه خواهد داشت. مقیاس و تأثیر بالقوه درازمدت این آسیب باعث شده که احتمال انجام «بومکُشی» یا اکوساید و جنایت جنگی در این منطقه مطرح شود.
هی یین، استادیار جغرافیا در دانشگاه ایالتی کنت در ایالات متحده، که خسارت زمینهای کشاورزی در سوریه را در طول جنگ داخلی سال 2011 مطالعه میکرد، تصاویر ماهوارهای را تجزیه و تحلیل کرده و میگوید تا 48 درصد از پوشش درختی غزه از بین رفته یا آسیب دیده است. علاوه بر تخریب مستقیم در اثر حمله نظامی، کمبود سوخت باعث شده که مردم غزه مجبور شوند در هر کجا که درختی پیدا کردند قطع کنند تا برای پختن یا گرم کردن خود بسوزانند.
تجزیه و تحلیل ماهوارهای مستقل توسط Forensic Architecture (FA)، یک گروه تحقیقاتی مستقر در لندن که خشونت دولتی را بررسی میکند، به نتایج مشابهی رسیده است.
قبل از 7 اکتبر، مزارع و باغات حدود 170 کیلومتر مربع یا 47 درصد از کل مساحت غزه را پوشش میدادند. تا پایان ماه فوریه، FA بر اساس دادههای ماهوارهای تخمین میزند که عملیات نظامی اسرائیل بیش از 65 کیلومتر مربع یا 38 درصد از این زمینها را نابود کرده است.
علاوه بر زمینهای زیر کشت، بیش از 7500 واحد گلخانه بخش مهمی از زیرساختهای کشاورزی منطقه را تشکیل میدادند.
بر اساس تحلیل FA، تقریبا یک سوم این گلخانهها به طور کامل ویران شده که از 90 درصد در شمال غزه تا حدود 40 درصد در اطراف خان یونس متغیر است.
سمانه معافی، دستیار مدیر تحقیقات FA، این تخریب را سیستماتیک توصیف میکند.
معافی میگوید: «آنچه باقی میماند ویرانی است. منطقهای که دیگر قابل سکونت نیست.»
با تخریب درختان، حتی خاک باقی مانده نیز در معرض بمباران و تخریب شدید قرار میگیرد. بر اساس گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل، بمباران شدید مناطق پرجمعیت میتواند خاک و آبهای زیرزمینی را در درازمدت هم از طریق خود مهمات و هم از آنجا که ساختمانهای فروریخته مواد خطرناکی مانند آزبست، مواد شیمیایی صنعتی و سوخت را در هوای اطراف آزاد میکنند، خاک و آبهای زیرزمینی را آلوده کند.
از آغاز جنگ، اسرائیل دهها هزار بمب بر روی غزه انداخته، تجزیه و تحلیل ماهوارهای نشان میدهد که بین 50 تا 62 درصد از کل ساختمانها آسیب دیده یا ویران شدهاند.
تا ژانویه 2024، UNEP تخمین زده که این بمبارانها 22.9 میلیون تن آوار و مواد خطرناک بر جای گذاشته و بیشتر آوارها حاوی بقایای انسان هستند.
UNEP میگوید وقتی اسرائیل سوخت غزه را پس از 7 اکتبر قطع کرد، قطع برق ناشی از آن باعث شد که فاضلاب به تصفیه خانهها پمپاژ نشود و درنتیجه روزانه 100000 متر مکعب فاضلاب به دریا تخلیه شود.