عوامل تعیین استراتژی غول‌های نفتی در 2018

چندین فاکتور در سال آینده بر بازار نفت تاثیر گذار خواهند بود. و اینکه چطور شرکت‌ها خواهند توانست با این مسائل کنار بیایند بیان‌گر نوع استراتژی خواهد بود که این شرکت‌ها در سال آینده در پیش خواهند گرفت.

به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز»، پایگاه اینترنتی اویل‌پرایس در سرمقاله خود به بررسی چهار فاکتوری پرداخته است که به باور این پایگاه خبری بر بازار سال آینده نفت تاثیر خواهد گذاشت. در این مقاله افزایش هزینه‌های حفاری، تفاوت بین برنت و وست تگزاس اینترمدیت، خطرات ژئوپلیتیکی، و کاهش تفاوت نفت سبک و سنگین عواملی هستند که سال آینده دنیای نفت با آن‌ها دست و پنجه نرم خواهد کرد.

1- افزایش هزینه‌های حفاری و تکمیل چاه‌های نفت

سال آینده احتمالا روندی را شاهد خواهیم بود در آن هزینه‌های تولید بالا خواهد رفت و بر تولید کنندگان ایالات متحده تاثیر خواهد گذاشت. از سال 2017 هزینه‌های D&amp.C بالا رفته و سود بهره‌وری کاهش می‌یابد.

بهره‌وری از آن جهت کاهش می‌یابد که حفاران مناطق حفاری شده را گسترده کرده در نتیجه در مناطقی حفاری انجام خواهند داد که بهره‌وری کمتری داشته باشد. انتظار داریم برنامه‌های حفاری ادامه یابند و گسترده‌تر شوند. بهره‌برداران برای این‌که بتوانند کیفیت پایین مناطق عملیاتی خود را جبران نمایند، فعالیت خود را بیشتر خواهند کرد و بر تعداد دکل‌های حفاری خواهند افزود. همین امر باعث خواهد شد هزینه‌ها بالا روند.

هزینه خدمات هم بالا خواهد رفت. بعد از کاهش شدید قیمت نفت از سال 2014، شرکت‌های خدمات فعالیت‌های خود را کاهش دادند. حال این قیمت به آرامی در حال بهبود است و برنامه‌های حفاری در حال گسترش هستند. منطقا انتظار می‌رود قوانین عرضه و تقاضا هم در آن دخیل شود و شرکت‌های خدماتی هم نرخ‌های خود را افزایش دهند.

علاوه بر آن، بسیاری از شرکت‌های خدماتی در تنگنای لجستیکی قرار دارند. به‌ویژه وقتی بحث نیروی کار لازم برای انجام این سطح از فعالیت‌ها مطرح می‌شود. بعد از این‌که بخش بزرگی از نیروی کار بخش نفت و گاز برای کاهش هزینه‌های شرکت‌ها شغل خود را از دست دادند، حالا انتظار می‌رود دستمزدها افزایش یابد تا متخصصان دوباره وارد این صنعت شوند.

اویل‌پرایس معتقد است که شواهدی در دست است که شرکت‌های خدماتی به دنبال بالا بردن نرخ قراردادهای خود هستند.

2- تفاوت بین برنت و وست تگزاس اینترمدیت ادامه دارد

تحلیل‌گران بر این باورند که برنت سال آینده هم همچنان از وست تگزاس اینترمدیت پیش خواهد بود. با ادامه ثبات در توافق‌های اوپک، برنت تعادل بیشتری خواهد داشت. این تفاوت وسیع باعث خواهد شد که صادرات ایالات متحده بیشتر شود. اما اویل پرایس انتظار ندارد که این تفاوت برای همیشه اقتصادی باشد.

به علاوه، صادرات بالای نفت خام ایالات متحده، به همراه عوامل بالا برنده باعث خواهد شد ذخایر ایالات متحده کاهش یابند. به این معنی که تفاوت‌ها سریع‌تر از زمانی که صادرات وجود ندارد از بین خواهد رفت و چهارچوب زمانی که پالایشگاه‌ها برای بهره‌برداری از مزایایی سود بیشتر لازم دارند را کاهش خواهد داد.

اویل پرایس انتظار دارد که شرکت‌هایی که می‌توانند نفت خام خود را صادر کنند، به آسانی مشتری‌یابی کنند، و پالایشگاه‌ها به دنبال متنوع‌سازی منبع تامین نفت باشند و غول‌های نفتی در صادرات تولیدات ایالات متحده موفق عمل خواهند کرد.

3- خطرت ژئوپلیتیکی نقش بزرگی در قیمت نفت خام خواهند داشت

در حالی تعادل بازار نفت به آرامی در حال برقراری است، اویل پرایس انتظار دارد که بازار در برابر قطع نفت حاصل از عواملی مثل آب و هوا یا تنش‌های ژئوپلیتیکی، قوی‌تر عمل کند.

اویل پرایس به پالایشگاه‌های اروپایی هشدار می‌دهد که سال آینده بیشتر در خطر هستند. هرچند نمی‌توان کاملا پیش‌بینی کرد، اما آتش‌سوزی در کانادا، طوفان‌های گالف کاست، و تورنادوهای میدکانتینتال، خطرات بالقوه‌ای هستند برای تولید نفت خام. زمستان‌های سخت نیز خطری در بخش تقاضا هم در خارج و هم داخل ایالات متحده هستند.

به غیر از تاثیرات به‌القوه آب و هوایی، خطرات قطع تولید به دلیل تنش‌های ژئوپلیتیکی هم وجود دارد. نقاط ژئوپلیتیکی وجود دارند که سال آینده هم تنش در آن‌ها ادامه خواهد یافت، نقاطی چون ایران، ونزوئلا، عراق، لیبی و نیجریه.

آتشی که به آرامی در ونزوئلا شعله‌ور شد و به شدت صادرات این کشور را کاهش داد، بالاترین تاثیر را بر پالایشگاه‌های چین و گالف کاست ایالات متحده داشت. در ایالات متحده، هرچند تاثیرات کمتر بود چون پالایشگاه‌های این کشور به طور ثابت دریافت نفت از ونزوئلا را کاهش دادند ان هم به دلیل موانع پرداختی و کیفیت پایین این نفت.

در چین پالایشگاه‌ها فرصت‌هایی را از دست دادند مخصوصا در خصوص دریافت نفت به جای وام‌های بانکی. این پالایشگاه‌ها مجبور به عوض کردن منبع تامین خود شدند و در نیتجه قیمت نفت را بالا می‌برند.

از سویی به اعتقاد اویل‌پرایس اگر به دلیل تحریم‌ها علیه ایران، نفت این کشور صادر نشود (که مسلما نتیجه‌ای غیرمحتمل است)، این امر تاثیر بسیار شدیدی بر پالایشگاه‌های اروپایی خواهد داشت. این پالایشگاه‌ها مجبورند نفت اورال یا عراق را جایگزین کنند. البته تنش در شمال عراق هم ممکن است احتمال تامین نفت از این منطقه را هم به چالش بکشد. به علاوه، به دلیل اصلاحاتی که روسیه در قوانین مالیاتی خود داشته است،‌ بسیاری از شرکت‌های روسی به این نتیجه رسیده‌اند که بهتر است نفت را پالایش و بعد صادر کنند.

درحالی قطع در حد زیاد نفت،  تمام بخش‌های نفت و گاز را تحت تاثیر قرار می‌دهد، در این میان پالایشگاه‌ها بیشترین آسیب را می‌بینند.

ادامه قطع صادرات نفت به دلیل تنش‌های ژئوپلیتیکی می‌تواند باعث شود غول‌های نفتی در سرمایه‌گذاری در این مناطق تجدیدنظر کنند، و سرمایه‌ها به سوی کشورهایی با امنیت بیشتر چون ایالات متحده، کانادا، مکزیک و دریای شمال کشانده شود.

اویل‌پرایس انتظار دارد که پالایشگاه‌های سراسر دنیا به تنوع‌بخشی به منبع تامین نفت ادامه دهند، دیگر منابع نفت خام را نیز به بوته آزمایش بگذارند.

4- تفاوت بین نفت خام سنگین و سبک محدود می‌شود

تحلیل‌گران بر این باورند که با ادامه توافق اوپک تا پایان سال، تفاوت بین نفت سبک و سنگین محدود باقی می‌ماند. با ادامه این توافق شاهد این هستیم که تفاوت بین این دو نفت ادامه هم یافت. قیمت بالای نفت خام سنگین در بسیاری از پالایشگاه‌های مدرن در حال کاهش است،‌ پالایشگاه‌هایی که به‌ویژه برای پالایش نفت سنگین و بی‌کیفیت طراحی شده‌اند و بنابراین، سرمایه‌ خود را به سوی به‌روزسازی تجهیزات کشانده‌اند.

پالایشگاه‌های قدیمی و کمتر پیشرفته کنار گذاشته می‌شوند. پالایشگاه‌ها به دنبال تنوع‌بخشی به منبع عرضه نفت هستند و به دنبال محصولاتی هستند که جوابگوی نیاز بازار باشد. شرکت‌هایی که این تسهیلات را در اختیار دارند، در حال برقراری تعادل به همراه بالا بردن میزان تولید هستند تا بتوانند از سود بیشتری بهره ببرند.