عمل حاکم در قرارداد های بالا دستی نفت و گاز
پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکردهای اعمال حاکمیتی در قراردادهای بالادستی نفت و گاز انجام شده است.که در آن سعی کردیم با بررسی دقیق شروط قراردادی و واژه شناسی حرفه ای در صنعت نفت و گاز و همچنین گشودن امر در ساحت حقوق اداری تطبیقی بتوانیم مفهوم و معیارهای لازم برای مقایسه اختیارات نابرابر دولتی(حاکمیتی) در قراردادهای بالا دستی نفت و گاز با سایر قراردادهای دولتی یا سایر تاسیسات حقوقی سنتی از جمله ملی سازی را از هم باز شناسیم.
لذا با تعریف اصطلاحات رایج در صنعت قراردادی نفت و گاز با پیوست موضوع به پیوندهای محتوم قراردادهای دولتی دیگر و شرایط همسان حقوقی و تکنیکی موجود در هر کدام به ورود به بحث اصلی این پژوهش پرداختیم.مسائل پر اهمیت در این تحقیق عبارت بودند از تعریف و تبیین دقیق جایگاه قراردادهای نفتی در نظام های حقوقی ملی و بین المللی و خصوصا داوری های نفتی، معرفی شاخصه های معنا دار اعمال حاکمیتی در قراردادهای نفتی، گریزی بر مقررات داخلی چند کشور صاحب نفت و همچنین کشورهای دارای نظام حقوق اداری شناخته شده، بسط و بررسی مفهوم قانون حاکم به عنوان عاملی سرنوشت ساز در امکان یا عدم امکان ورود دولت برای اعمال اختیارات حاکمیتی خود در قرارداد های نفتی و همچنین آرای داوری موجود و مهم در تاریخ دعاوی نفتی که هر یک به نوعی به مسئله عمل حاکم مربوط می شدند.
در نتیجه با بررسی های صورت گرفته و بررسی های جامع و البته موردی بدین نتیجه رسیدیم که مفهوم عمل حاکم در نظام های حقوق اداری دولتها علی رغم اشتراکات متقن و معنادار نتوانسته در آرای داوری های نفتی چنین مفهومی را به ذهن داوران و اصحاب فن در نظام سرمایه گذاری نفتی القا کند. و عمل حاکم بیش از پیش با کسوت ملی سازی در اذهان صاحبان رای رخ نموده است.
استاد راهنما: محمد جواد جاوید
