پوشش‌های کامپوزیتی-نانوکامپوزیتی ضدآب بر پایه سیمان-پلیمر امولسیونی: معرفی، ویژگی و کاربردها

در ‌سال‌های اخیر استفاده از پلیمرهای بر پایه آکریلیک، به‌دلیل داشتن خواص ویژه و اثرگذار، مورد توجه بسیاری از صنایع به‌ویژه ساختمانی و ضدآب‌سازی قرار گرفته‌اند. این پلیمرها در ترکیب با سازه‌های سیمانی به‌صورت کامپوزیتی یا نانوکامپوزیتی می‌توانند بسیاری از نقص‌های موجود در سازه‌های سیمانی و بتنی را بهبود بخشند. در این مطالعه، انواع کامپوزیت‌ها و نانوکامپوزیت‌های سیمان-‌آکریلیک و ویژگی‌های آن‌ها معرفی و سازوکار پیوند سیمان آبدارشده با ذرات لاتکس آکریلیک ارائه می‌شود. نتایج نشان داده است، استفاده از لاتکس آکریلیک در ملات سیمانی موجب اصلاح ساختار منافذ درون سیمان و کاهش مصرف آب می‌شود. خواص مکانیکی مانند استحکام خمشی و چقرمگی بهبود شایان توجهی می‌یابد، ولی اثر مطلوبی بر استحکام فشاری سیمان ندارد. افزون بر این، مقاومت‌های خوردگی و هوازدگی نیز ارتقا می‌یابند. پلی‌آکریلیک‌ها به‌سبب جذب اندک تابش فرابنفش نور خورشید از مقاومت خوبی در برابر تغییر رنگ و تخریب ساختاری برخوردار هستند. در نتیجه این افزایش مقاومت، افزایش دوام کامپوزیت‌های سیمان-‌آکریلیک به‌وجود می‌آید. افزودن نانوذرات سیلیکا به کامپوزیت‌های سیمان-پلی‌آکریلیک موجب تسریع آبدارشدن سیمان و کاهش مقدار حفره‌ها در ساختار می‌شود. با وجود این، به‌دلیل ماهیت آب‌دوستی و مساحت سطح زیاد نانوذرات، روان‌یافتگی ملات سیمانی کاهش می‌یابد.