در انتظار شتاب پتروشیمی
هم زمان با آغاز به کار دولت تدبیر و امید و تغییر در نگرشها و برنامههای دولت، صنعت پتروشیمی همچنان به دنبال ارزش افزودۀ بیشتر است و در مسیر تحقق این هدف، با سیاستگذاریهای وزارت نفت و شرکت ملّی صنایع پتروشیمی، این صنعت میتواند به جایگاه واقعی خود برسد. صنعت پتروشیمی ایران امروز نقش غیرقابل انکاری در اقتصاد کشور دارد و افزون بر تأمین نیازهای داخل، در چند سال گذشته نیز عملکرد قابل قبولی در زمینۀ صادرات داشته است. البته درصورتی که بخشهای میاندستی و تکمیلی نیز توسعۀ متوازنی داشته باشند، ایران میتواند فراتر از مرزهای منطقه ای، به عنوان یک قطب بزرگ پتروشیمی در عرصۀ بینالمللی نیز حضور پررنگتری داشته باشد.
پتروشیمی درایران امروزه با جدیت به دنبال توسعۀ متوازن و تکمیل زنجیرۀ ارزش دراین صنعت ارزش آفرین است و در این مسیر با وجود همۀ چالشهای موجود، همچنان روند توسعه خود را با شتاب طی میکند. برهمین اساس و د رصورت تأمین مالی طرحهای در دست توسعه، کشورمان میتواند در افق ١۴٠۴ قدرت نخست پتروشیمی در سطح منطقه باشد.عموم تحلیل گران اقتصاد ایران براین نکته تأکید میکنند که یکی از مهمترین ارکان اقتصاد مقاومتی، توسعۀ صنعت پتروشیمی است و با وجود زیرساختهای مناسب در کشورمان، این صنعت میتواند به یکی از سودآورترین صنایع ایران بدل شود. محقق نشدن برخی برنامههای صنعت پتروشیمی در چند سال گذشته به دلایل مختلف ازجمله تحریمهای غرب، این صنعت را از نظر زنجیرۀ ارزشی در وضعی قرار داد که از رشد متقارنی درکشور برخوردار نباشد. بنابراین شتابدهی در این بخش از بدنۀ صنعت نفت کشور با هدف جلوگیری از خامفروشی محصولات سودآور آن، امری ضروری و اجتنابناپذیر است.
چالش های پیش رو و آرزوهای بلند
از مهم ترین موانع پیشرفت صنعت پتروشیمی در چند سال اخیر می توان به تأمین نشدن مالی طرحها، اندک بودن سرمایهگذاری خارجی، کاهش قیمت صادراتی کالاها و محصولات مختلف پتروشیمی، برخی چالشهای به وجود آمده در بحث خوراک و نیز بحث تضامین بوده است و به طور کلّی، توقعی که از سرعت جذب سرمایهگذاری و پیشبرد طرحهای پتروشیمی بعد از برجام میرفت، به دلایل گوناگون برآورده نشده است.کارشناسان اقتصادی اعتقاد دارند اکنون با حمایت دولت و مجلس از صنعت پتروشیمی و باتوجه به انجام برخی اصلاحات ساختاری در و صنعت نفت، میتوان گفت که این صنعت توانایی لازم را برای عبور از مشکلات و چالشهای موجود دارد و همکاری و تعامل میان نظام بانکی، سازندگان داخلی و فعالان بخش خصوصی میتواند چشمانداز جدیدی را پیش روی صنعت پتروشیمی کشور قرار دهد.
توجه ویژه به صنایع تکمیلی
دراین میان نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد، توسعۀ صنایع تکمیلی پتروشیمی با هدف کامل شدن زنجیرۀ ارزش است. با توجه به اینکه در آیندۀ نزدیک در بخش بالادستی، ظرفیتهای تولید افزایش مناسبی مییابند، استفاده از ظرفیتهای ایجاد شده میتواند موجب تحولی بزرگ در صنعت پتروشیمی کشور شود. بدون تردید ظرفیتهای بسیاری برای حضور و مشارکت بیشتر بخش خصوصی در صنعت پتروشیمی وجود دارد و با همکاری و تعامل میتوان سرمایههای جدیدی را جلب کرد. از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشت که امروزه پتروشیمی صنعتی سرمایهبر و دانشمحور است. بنابراین درصورت سرمایهگذاری و تأمین منابع مالی طرحهای در حال ساخت و همچنین طرحهای آینده، میتوان جایگاه نخست این صنعت را در منطقه کسب کرد. افزون بر موارد یاد شده، یادآوری این نکته نیز ضروری است که برنامهریزی برای صادرات به دلیل سیاستهای اعمال شده از سوی رقیبان صنعت پتروشیمی کشورمان در سطح منطقه، نیازمند هم گرایی و هم دلی میان شرکتهای پتروشیمی است و در این میان، هلدینگها میتوانند نقشی تعیینکننده داشته باشند. مجتمعهای پتروشیمی برای حضوری پایدار در بازارهای جهانی باید باتوجه به شرایط جدید به وجود آمده در منطقه، برنامهریزی هوشمندانه ای داشته باشند و برهمین اساس، نیازمند آن هستیم که علاوه بر سیاستگذاریهای جدید، صادرات محصولات مختلف پتروشیمی با هماهنگی بیشتری انجام شود.
هوشمندی در بازارهای بین المللی
مدیران ارشد وزارت نفت و شرکت ملّی صنایع پتروشیمی بارها بر این نکته تأکید کردهاند که سرمایهگذاران داخلی و خارجی طرحهای صنعت پتروشیمی ایران مورد حمایت وزارت نفت قرار خواهند گرفت و باتوجه به اینکه سرمایهگذاری در صنعت پتروشیمی، سرمایهگذاری مطمئنی محسوب می شود، در این مسیر سرمایهگذاران در پروژهها و طرحهای توسعهای پتروشیمی از مشوقها و حمایتهای وزارت نفت بهرهمند خواهندشد. همواره در دولت های مختلف و به خصوص چند سال اخیر، بر این نکته تأکید شده است که سیاست کلان صنعت پتروشیمی، حضور پرقدرت و پایدار در بازارهای بینالمللی است و این امر با همکاری و تعامل میان ذینفعان و به تدریج در تمام ابعاد اجرایی خواهد شد. در این میان باید توجه داشت که افزایش سهم ایران دربازارهای جهانی با اتخاذ رویکردی استراتژیک محقق میشود و بهترین حالت برای توسعۀ صنعت پتروشیمی و افزایش صادرات، سیاستگذاریهای کلان و اجرایی است و در این میان، همکاری تنگاتنگ تولیدکنندگان در این مسیر راهگشا خواهد بود.